De kloof overbruggen

Martin, de hoofdpersoon van Afscheid ontvangt een slechte diagnose. Zijn einde is dichtbij. Hij neemt zich vervolgens voor om de laatste weken van zijn leven iets achter te laten voor zijn nog jonge zoon David. Iets van waarde en betekenis. Iets van kennis, door hem zelf opgedaan. Hij probeert ergens toch de controle vast te houden en invloed op het hiernamaals op aarde te houden.

Een ontroerende zoektocht naar de juiste woorden en verhalen volgt. Een lastige route lijkt het echter in praktijk te zijn. Kun je het gevoelde verlies van de ander regisseren? Verlichten, oplossen?
Hij probeert intussen herinneringen te maken en sturend levenslijnen achter te laten waarmee Ulla zijn vrouw en zijn kind verder kunnen én hem daarbij niet zullen vergeten. Of dat slaagt? Het boek lezen beantwoord de vraag.

Een tijdloos en universeel verhaal is hiermee hoe dan ook geboren.

De Duitse schrijver Schlink heeft onlangs onder andere het prachtige en actuele De kleindochter het licht laten zien. Waarbij de oudere hoofdpersoon ook een zoektocht onderneemt naar een verdieping van de relatie met een jonger mens, zijn kleindochter. Dát in het tijdsgewricht waarin het moderne Duitsland na de eenwording tussen alle facties en versnipperingen die ontstaan zijn, zijn weg zoekt. In hoeverre de liefdevolle en geduldige investering in een relatie de kloven kan overstijgen. Een aanrader overigens!

Afscheid is evenzo intiem, maar veel minder wijdlopig dan De kleindochter maar niet minder boeiend om te lezen. Ook hier probeert Schlink de grootste kloof, die leegte tussen leven en dood liefdevol te overbruggen.
Wederom ook een juweeltje mijns inziens uit de rijke schatkamer van de Duitstalige literatuur, die naar mijn idee misschien te weinig lezers trekt.

Vier sterren!