Zoektocht

Na het lezen van zijn meest recente boek Averij heb ik het eerder verschenen In goede handen van Robbert Welagen uit 2015 ter hand genomen.

In mijn recensie van Averij noemde ik Welagen een van de beste schrijvers van Nederland. En deze persoonlijk getinte stelling neem ik na deze roman niet terug. Wederom neemt de schrijver me mee in de gedachtenwereld van de hoofdpersoon. Averij is sterk autobiografisch getint en naar ik vermoed is deze roman ook geladen met persoonlijke ervaringen.

De hoofdpersoon ontmoet een man die op hem lijkt. In een opwelling besluit hij de man die hij toevallig tegenkwam te volgen. Vervolgens ontspint zich een gevoelig verhaal over de hoofdpersoon die wellicht als alles anders was gelopen in zijn verleden, wel zekerheid en rust zou hebben gevonden.

‘Herinneringen zijn bedrieglijk. Je onthoudt welke je wilt onthouden, je kneedt ze tot ze een vorm hebben aangenomen die je bevalt, en daar leef je naar. Dat vormt je identiteit.’ (P. 145)

Het verhaal bestaat uit twee delen die in een relatief kort verhaal (160 pagina’s) met elkaar vervlochten zijn. Door één grote flashback begrijpen we de huidige zoektocht van de hoofdpersoon naar zichzelf beter. De vraag die het boek aan de orde stelt is of de gebeurtenis in het verleden verantwoordelijk (‘schuldig’) is voor je ontwikkeling of dat je zelf hiervoor kiest.

Ik bevond me wederom bij een boek van Welagen in een bijzonder goed gezelschap. Mede ingegeven door mijn persoonlijke geschiedenis die ik teruglas in de ervaringen van de hoofdpersoon. Het boek is tien jaar geleden uitgegeven, maar is een aanrader. Zeker voor degenen die soms worstelen met stemmen uit het verleden.

De titel In goede handen is voor mij te duiden als ik er een vraagteken achter zet. Vragen waarop niet altijd antwoorden komen. Soms moet je gewoon gaan en doen. Vertrouwen, ondanks een verleden waarin vertrouwen brak.

Vier sterren!