Dolende ziel

Leon de Winter (1954) viert zijn 50 jarig schrijverschap met Stad van de honden, uitgegeven door Hollands Diep. Hij is gehuwd met de dito schrijver Jessica Durlacher.

Professor Jaap Hollander herdenkt jaarlijks zijn verlies in Israël. Hij is een bijzonder bekwaam chirurg maar een dolende ziel. Hij wordt aldaar benaderd om een schier onmogelijke en politiek gevoelige operatie uit te voeren.
Tot en met de operatie leest het boek als een trein. Soepel, boeiend en dan neemt De Winter een afslag, die menig lezer de wenkbrauwen zal doen fronsen. Waar gaat dit in vredesnaam heen? Hollander, de knappe chirurg krijgt zelf een ongeluk en wat er dan gebeurt, tart de fantasie. En toch,

De schrijver blijkt tijdens het schrijven van dit boek in Tel Aviv zelf aangereden te zijn door een van de vele electronische steps aldaar. Hij komt erdoor in het ziekenhuis, dat figureert in dit boek.

Zelf bleef ik na de wending in het verhaal geboeid doorlezen. Ik was namelijk ook wel benieuwd hoe de bizarre situatie geduid zou gaan worden. Ik vond het uiteindelijk bevredigend opgelost. Ik neem de Breaking Bad/Heisenberg hoed af voor de durf van deze schrijver. (De lezer zal het begrijpen.)

Ik waardeer het boek met vier sterren, omdat De Winter me twee dagen lang leesplezier heeft gegeven. Het verhaal mag dan niet zo geloofwaardig zijn en vergt van de lezer enig geduld en inlevingsvermogen, toch acht ik het een geslaagde proeve van Leon De Winter’s nog immer jeugdige schrijverstalent.
Interessant is ook de uitleg bij bepaalde onderdelen van de Joodse geloofsleer.