Een blik op eenzaamheid

In 'Alle Geliefden van de Nacht' volgen we het verhaal van de Japanse Fuyuko Irie, die zich in een spiraal van eenzaamheid bevindt waar ze maar moeilijk uit kan ontsnappen. De drukte van het dagdagelijkse leven in Tokio, het geïsoleerde bestaan als freelanceredactrice en de betekenisloze contacten zorgen ervoor dat ze steeds verder wegglijdt en haar ongelukkige situatie probeert te vergeten door te drinken. Wanneer ze op een dag een man ontmoet waar het, tegen alle verwachtingen in, goed mee klikt, begint haar leven te kantelen. Komt het ooit nog goed met Fuyuko?

Dit is het tweede boek dat ik van Mieko Kawakami heb gelezen. Ik was al onder de indruk van 'Hemel' en hoe ze een moeilijk thema als pesten aan de man wist te brengen, maar dit keer was ik het zowaar nog meer. Vooral omdat ik en het hoofdpersonage in dit boek een gelijkaardige werksituatie delen. Ik kon me dan ook heel goed verzetten in haar psychologie. Dat ze moeite heeft met andere mensen en daarom voor een job als freelancer kiest, lijkt in eerste instantie een logische keuze. Maar doordat ze geen sociaal vangnet heeft en zich op haar werk stort, zorgt dat ervoor dat ze alsmaar meer vereenzaamd.

Fuyuko is een perfectionist en een piekeraar, en dat uit zich ook in hoe ze de wereld waarneemt. Ze is zich haast pijnlijk bewust van kleine dingen, en spiegelt steeds terug op zichzelf, wat haar omgang met andere mensen bemoeilijkt. Je voelt als het ware haar ongemak terwijl je haar interactie met anderen volgt. Haar gesprekken met mensen voelen vaak hol en betekenisloos, omdat ze niet het gevoel heeft dat ze kan bijdragen of zich ermee kan identificeren. Dat gevoel van anders zijn, werkt de eenzaamheid continue in de hand.

Hoewel het dus zeker niet het makkelijkste boek was qua onderwerp, bood het wel een intrigerende, genuanceerde en minutieuze blik in het leven van iemand die steeds verder afdaalt in de eenzaamheid, en dat gradueel ook beseft.