Een geslaagd tweede deel

In 'The Ashes and the Star-Cursed King' gaat het verhaal van Oraya en Raihn verder. Na het verraad van Raihn kan Oraya niet anders dan met hem trouwen. Ze kan echter niet lijdzaam toezien hoe de Hiaj-vampiers, het volk van haar vader, worden bevochten door de Risan van Raihn. In eerste instantie keert ze zich tegen Raihn, maar wanneer Raihns samenwerking met de bloedwezens op een ramp dreigt uit te lopen, kunnen de twee niet anders dan samenwerken. En dat brengt heel wat gecompliceerde gevoelens naar boven...

Ik heb gelezen dat sommigen dit boek minder goed vonden dan het eerste deel, en hoewel ik het eens ben dat deel twee net iets minder actiegericht is, vond ik het beslist niet saai.

De korte hoofdstukken, vlotte schrijfstijl, goed uitgewerkte spanningsboog en afwisseling van setting voelden opnieuw erg filmisch aan, waardoor ik me geen moment heb verveeld.

De focus op de psychologie en het verleden van de personages was voor mij een absolute meerwaarde. Het komt wel eens voor dat een boek puur op actie focust en er amper wordt ingegaan op de drijfveren van de figuren. Dat was hier gelukkig niet het geval.

We komen meer over het pijnlijke verleden van Raihn en Mische te weten. En ook Oraya wordt op psychologisch vlak niet gespaard. Ze werkt zich gradueel los van de verstikkende liefde van haar vader, Vincent, en beseft dat hij haar altijd klein heeft willen houden uit angst. Haar worstelingen met wie ze volgens hem hoort te zijn en wie ze wil zijn, zijn intens en geloofwaardig. Het geeft goed weer hoe dun het lijntje tussen liefde en manipulatie is, en wat voor langdurige gevolgen dat kan hebben.

Kortom, het boek focust meer op de psychologische complexiteit van de personages (en de uitwerking hiervan op hun relaties onderling), en dit zonder lijvig of saai te worden.

Een sterk tweede deel!