Spannende en filmische start

In The Serpent and the Wings of Night maken we kennis met Oraya, de geadopteerde mensendochter van vampierkoning Vincent.

Oraya's leven is bikkelhard. De leden van het Huis van Nacht beschouwen haar als prooi, waardoor ze alleen bij haar vader veilig is. Om dat te veranderen, wil hij dat ze deelneemt aan de Kejari, een magisch tornooi, georganiseerd door Nyaxia, de godin der vampiers. In het tornooi moet Oraya het opnemen tegen krijgers uit het Huis van de Nacht, het Huis van Schaduw en het Huis van Bloed, en samenwerken met de mysterieuze Raihn, die zo zijn eigen redenen heeft om aan het tornooi mee te doen.

Dit boek telt bijna 500 pagina's, maar zo voelt het beslist niet wanneer je eraan begint. Je wordt meteen in het verhaal gezogen. Door de korte hoofdstukken en filmische (vaak geweldadige) scènes wordt het verhaal voortgestuwd van de ene spannende gebeurtenis naar de volgende. Ik was eerst wat sceptisch over het tornooi (aangezien dat motief wel vaker terugkomt in het fantasy- en dystopiegenre). Ik had een beetje schrik dat het afgezaagd zou voelen, maar dat bleek gelukkig niet het geval! De setting van het Maanpaleis was origineel en de proeven uniek.

Ook Oraya wist mijn interesse vast te houden. Door wat ze heeft meegemaakt, heeft ze geleerd hoe ze (bijna letterlijk) van zich af moet bijten. Ze is met momenten eigenlijk meer vampier dan mens - wat voor een interessante dynamiek zorgt met Raihn (die dan weer meer mens is dan vampier). En dan heb ik het nog niet gehad over Mische, dat kleine zonnestraaltje dat met haar vrolijke enthousiasme bijna van de pagina's springt. Ik heb gelezen dat ze een eigen boek krijgt, dus dat is alvast iets om naar uit te kijken :)