fenomenaal debuut

Kan je nog een gewoon leven leiden wanneer je aan de onderkant van de samenleving hebt gezeten, als gevangene of asielzoeker, migrant, berooide,... Kan je deze ellende vergeten wanneer je het al wat beter hebt? Het is geen lopend verhaal maar een lappendeken van personen, tijden, indrukken. Dat leest niet makkelijk maar anderzijds krijg je wel een schilderij waar je alle details gelijk kan bekijken, wat misschien met een lopend verhaal niet mogelijk is. Het is alleszins een heel aparte wereld die we niet delen, die vreemd is en me soms doet neerkijken op die mensen , vol onbegrip over wat er met hen aan de hand is en waarom ze niet eens "normaal" kunnen doen. Dat schrikt af natuurlijk, want je denkt in een parallelle wereld te geraken, of dat die wereld je op de duur gaat neerhalen. Dit is niet een zoveelste ontheemdingsdrama maar vertelt wat je vroeger hebt meegemaakt en hoe moeilijk het is dat uit je hoofd te krijgen en er mee om te gaan. De taal is rijk en raak, genadeloos scherp. "Op Oroppa !" (p385)