Flessenpost

Via de leesclub van de boekenreizigers heb ik het boek Flessenpost aan Hades en de Dagda, geschreven door Jeroen Rook, gelezen. In dit boek leren we Peter kennen. Hij is een jaar of twintig en nog student. In die tijd wordt hij hevig verliefd op Myrthe, zij is zijn Muze en hij draagt haar op handen. Maar deze liefde loopt niet zoals Peter dit graag zou willen. Daarnaast loopt de studie ook niet helemaal zoals hij het in gedachten heeft en hij twijfelt ook over welke studie en wat voor werk toch geschikt voor hem zijn. Uiteindelijk zal hij uitvaartondernemer worden. Ondanks het feit dat Peter zelf later een relatie met Barbara krijgt en er gezinsuitbreiding komt, blijft Myrthe zijn hele leven in meerdere of mindere mate in zijn gedachten. Hij ontwikkelt toch wel een obsessie voor haar. Daarom besluit Peter op een bepaalt moment een brief te schrijven in de hoop dat hij ooit antwoord gaat krijgen.
Op de cover zien we op het strand, met op de achtergrond ook de zee, een fles liggen met een briefje er in. De kleuren op de cover zijn zacht. De cover past wel goed bij het verhaal. Het verhaal wordt verteld vanuit het oogpunt van Peter. Je krijgt als lezer zijn twijfels met betrekking tot studie en werk, maar ook de ontwikkeling van zijn obsessie voor Myrthe mee. Het leek wel alsof hij niet tevreden en gelukkig kon zijn met de dingen die hij had en die hij bereikte. Er moest ergens toch altijd weer naar iets nieuws gezocht worden, een nieuwe uitdaging of zo. Ik kreeg de indruk dat zijn vrouw Barbara en hun kinderen elke keer zijn zoektocht leken te accepteren. Het is, denk ik, een verhaal wat je als lezer ligt of niet. Voor mijzelf schipperde ik daar ergens tussen in. Het ene moment kon ik het verhaal goed volgen en er in mee gaan en het andere moment had ik daar toch iets meer moeite mee. Toch ben ik, als ik de gelegenheid heb, wel benieuwd naar andere boeken van Jeroen Rook.