Lezersrecensie
Raakt me persoonlijk
Emma Anne vroeg in haar stories over welk soort personage haar volgende verhaal over moest gaan. Ik antwoordde met een personage met autisme, niet wetende dat Annemijn autistische personages zou bevatten. Emma vroeg of ik een recensie-exemplaar wilde ontvangen. Omdat ik zelf autisme heb, was mijn antwoord een volmondig ja.
Behalve autisme hebben Annemijn nog meer dingen gemeen. We hebben een partner ( toevallig heeft mijn man ook een Nederlandse moeder en een buitenlandse vader) en zijn moeder van een meerling. Maar net als bij neurotypische mensen, zijn er bij neurodiverse mensen ook verschillen. Zo kan ik me goed inleven in Annemijn, maar zie ik ook dat we anders zijn.
Dat Emma goed kan schrijven wist ik al. Ik heb al meerdere boeken van haar gelezen. Ik geniet van haar haar levendige schrijfstijl, waarbij door de langzame voortgang van het verhaal heel veel ruimte is voor emoties ( en ja ik ben een empathische autist. Dat kan heel goed samen) .
Annemijn trok niet meteen mijn aandacht omdat het over een getrouwde vrouw ging. Ergens ben ik in mijn kindertijd vol sprookjes blijven hangen en is voor mij het verhaal afgelopen bij en toen leefde ze nog lang en gelukkig. Annemijn heeft me geleerd dat ook het leven daarna prachtige verhalen kan opleveren.
Annemijn wordt afwisselend door de ogen van Annemijn en haar man Levi verteld. Vooral de stukken van Levi hebben mij enorm geraakt. Want hoe goed is het om ook de andere kant van het verhaal te zien. Zijn verhaal heeft me echt stof tot nadenken gegeven. Maar ook de stukken van Annemijn waren voor mij een punt van herkenning en gaven me het idee dat ik niet de enige ben.
De tweeling Cato en Leen, waarbij Leen ook autisme heeft, gaven een extra dimensie aan het verhaal. Als moeder van een drieling weet ik hoe anders een meerlingband is, dan de band tussen broers en zussen.
De gedachtes van Annemijn en Levi, de problemen die ze ervaren door de autisme van Annemijn en de culturele verschillen, het wel een wee van de tweeling worden afgewisseld met spicy scènes, die dan even de zwaarte uit het verhaal haalt.
Met Annemijn heeft Emma een prachtig realistisch en herkenbaar boek geschreven, waarbij autisme en culturele verschillen centraal staan. Bedankt Emma voor dit prachtige boek!
Behalve autisme hebben Annemijn nog meer dingen gemeen. We hebben een partner ( toevallig heeft mijn man ook een Nederlandse moeder en een buitenlandse vader) en zijn moeder van een meerling. Maar net als bij neurotypische mensen, zijn er bij neurodiverse mensen ook verschillen. Zo kan ik me goed inleven in Annemijn, maar zie ik ook dat we anders zijn.
Dat Emma goed kan schrijven wist ik al. Ik heb al meerdere boeken van haar gelezen. Ik geniet van haar haar levendige schrijfstijl, waarbij door de langzame voortgang van het verhaal heel veel ruimte is voor emoties ( en ja ik ben een empathische autist. Dat kan heel goed samen) .
Annemijn trok niet meteen mijn aandacht omdat het over een getrouwde vrouw ging. Ergens ben ik in mijn kindertijd vol sprookjes blijven hangen en is voor mij het verhaal afgelopen bij en toen leefde ze nog lang en gelukkig. Annemijn heeft me geleerd dat ook het leven daarna prachtige verhalen kan opleveren.
Annemijn wordt afwisselend door de ogen van Annemijn en haar man Levi verteld. Vooral de stukken van Levi hebben mij enorm geraakt. Want hoe goed is het om ook de andere kant van het verhaal te zien. Zijn verhaal heeft me echt stof tot nadenken gegeven. Maar ook de stukken van Annemijn waren voor mij een punt van herkenning en gaven me het idee dat ik niet de enige ben.
De tweeling Cato en Leen, waarbij Leen ook autisme heeft, gaven een extra dimensie aan het verhaal. Als moeder van een drieling weet ik hoe anders een meerlingband is, dan de band tussen broers en zussen.
De gedachtes van Annemijn en Levi, de problemen die ze ervaren door de autisme van Annemijn en de culturele verschillen, het wel een wee van de tweeling worden afgewisseld met spicy scènes, die dan even de zwaarte uit het verhaal haalt.
Met Annemijn heeft Emma een prachtig realistisch en herkenbaar boek geschreven, waarbij autisme en culturele verschillen centraal staan. Bedankt Emma voor dit prachtige boek!
1
Reageer op deze recensie