Weer een prachtboek!

Alle boeken van Nadine Swagerman had ik gelezen, dus deze kon niet ontbreken.

Sara woont samen met haar vader en haar hond spot, in een rustig dorpje. Voor school krijgt ze een opdracht over nature en nurture. Aangezien ze haar moeder al vroeg verloren heeft, weet ze niet welke eigenschappen ze van haar moeder heeft geërfd. Haar vader lijkt niet veel te willen vertellen over haar moeder en Sara krijgt het enorm zwaar. Dan komt haar oude vriendin Jen weer in het dorp wonen. Met Jen kan ze goed praten, maar er komen allemaal vreemde gevoelens bij kijken.

Ook dit boek is weer een prachtig boek waar de emoties de boventoon voeren. Hierdoor is Sara een geloofwaardig en realistisch personage. Hoewel het grootste gedeelte over rouw, verdriet, boosheid en onbegrip gaat, komen ook verliefdheid, verwarrende gevoelens, en vrolijkheid bij kijken. Zo mooi om te zien, dat zowel negatieve gevoelens als positieve gevoelens naast elkaar kunnen bestaan.

De schrijfstijl van Nadine is vlot en begrijpelijk. Ik werd meteen het verhaal in getrokken en leefde heerlijk met de personages mee. Het boek was dan ook uit voordat ik het wist.

Ondanks dat er buiten vriendschap, jezelf zijn en en verliefdheid ook zwaardere onderwerpen als rouw, leven zonder moeder en onbegrip tussen vader en dochter bevat, is het een luchtig boek gebleven.

Nadine ik.kan.niet wachten op je volgende boek.