Lezersrecensie
Een mysterieus en filosofisch verhaal met een toefje romantiek.
In de laatste Christen lopen drie verhaallijn door elkaar. Als eerste het heden, waarbij aartsbisschop Mario uit Sevilla voor de uitdaging staat om zijn kerk te helpen, doordat de vele kindermisbruiken de Katholieke Kerk van zijn rotsblok is gevallen. Dan volgen we ook nog Jezus in het jaar 33 tijdens de laatste dagen van zijn leven. In het jaar 72 volgen we Jozef van Arimathea, een Joodse zakenman, die Jezus heeft gekend en meer weet over zijn dood. Hoe deze verhaallijnen met elkaar verbonden zijn, moet je zelf lezen in De laatste Christen.
De laatste Christen is een verhaal wat buiten mijn comfortzone valt. Gelovig ben ik niet, al ben ik wel als kind gedoopt en heb ik mijn eerste communie gedaan. Toch wist dit boek mijn wel te pakken. Het was goed te merken dat Alexander veel onderzoek heeft gedaan, wat betreft te bijbel en de verschillen tussen de evangeliën, waaruit een bijzonder maar geloofwaardige theorie uit ontstaat.
Het is een verhaal waar ik wel met mijn koppie bij moest zijn en ondanks de fijne schrijfstijl, was het best een behoorlijk pittig boek om te lezen. Dit komt vooral omdat de informatieverwerking bij mij wat traag is en ik echt met vollle aandacht moest lezen. Daarom vond ik het ook heel fijn dat de informatie in kleine behapbare brokjes kwam. De afwisseling van het verleden en heden zorgde voor een spannend verhaal, waardoor ik steeds wilde blijven lezen.
Ook is er romantiek en tweestrijd, want kies je voor geloof of voor de liefde. En wat als je geloof op een leugen berust? Kortom De laatste Christen is een boeiend verhaal, waarbij geloof centraal staat, gegoten in een mysterieus en filosofisch jasje, met een toefje romantiek erboven op.
Ik raad het boek zeker aan, ook als niet gelovige, maar neem de tijd om alle woorden goed tot je door te dringen, want ik denk dat je dan het boek het beste op waarde kan schatten.
De laatste Christen is een verhaal wat buiten mijn comfortzone valt. Gelovig ben ik niet, al ben ik wel als kind gedoopt en heb ik mijn eerste communie gedaan. Toch wist dit boek mijn wel te pakken. Het was goed te merken dat Alexander veel onderzoek heeft gedaan, wat betreft te bijbel en de verschillen tussen de evangeliën, waaruit een bijzonder maar geloofwaardige theorie uit ontstaat.
Het is een verhaal waar ik wel met mijn koppie bij moest zijn en ondanks de fijne schrijfstijl, was het best een behoorlijk pittig boek om te lezen. Dit komt vooral omdat de informatieverwerking bij mij wat traag is en ik echt met vollle aandacht moest lezen. Daarom vond ik het ook heel fijn dat de informatie in kleine behapbare brokjes kwam. De afwisseling van het verleden en heden zorgde voor een spannend verhaal, waardoor ik steeds wilde blijven lezen.
Ook is er romantiek en tweestrijd, want kies je voor geloof of voor de liefde. En wat als je geloof op een leugen berust? Kortom De laatste Christen is een boeiend verhaal, waarbij geloof centraal staat, gegoten in een mysterieus en filosofisch jasje, met een toefje romantiek erboven op.
Ik raad het boek zeker aan, ook als niet gelovige, maar neem de tijd om alle woorden goed tot je door te dringen, want ik denk dat je dan het boek het beste op waarde kan schatten.
1
Reageer op deze recensie