Mooie inkijk in het leven van een dakloze

In het boek de Soepbus, wordt er afgewisseld tussen Roos in het verleden en Roos in het heden. Roos in het verleden heeft Lugi ontmoet en onder invloed van Hasj, reizen ze door het Middenoosten, Azië en Europa. De Roos in het heden is Lugi kwijt, wordt door haar vader het huis uitgezet en leeft op straat. De contrastverschillen tussen de vrijheid blijheid tijdens het reizen en het overleven op straat is enorm. Hoe komt het dat dit toch fases zijn uit het leven van dezelfde persoon? Hoe kan de 19 jarige Roos later op straat terecht komen? En hoe houdt ze zichzelf daar staande?

Ik moest even wennen aan de schrijfstijl van Masja en duurde dan ook even om in het verhaal te komen. Masja heeft een vrij beschrijvende stijl, waarbij voor mijn gevoel het iets te klinisch overkomt. Er had wat mij betreft wat meer gevoel in gemogen. Nadat ik er in zat wist Masja wel mijn aandacht vast te houden. Vooral bovenstaande vragen wilde ik graag beantwoord zien.

Ik ervaarde de afwisseling tussen de verleden en heden positief. Aan de ene kant, om zo de hedendaagse Roos te begrijpen en aan de andere kant werd een zwaar onderwerp afgewisseld met een lichter onderwerp. Het boek leest daardoor makkelijk weg.

En dan het leven op straat. Iedereen heeft er wel een mening over, maar dit verhaal laat in ieder geval zien dat achter een dakloze ook een heel verhaal zit en we niet meteen moeten oordelen. Je weet immers niet wat er aan de hand is.

De soepbus is een roman die anders is dan andere. Een verhaal over overleven en doorzetten, met een mooi en liefdevol einde, zodat ik met een goed gevoel dit boek kon dichtslaan.

Bedankt Masja dat ik met deze blogtour mee mocht doen.