Meer dan een feelgood!

Voor wie ik ga is het eerste deel van de Bram en Xeno duologie.

Na een gênant incident, wordt Bram Essence geschorst van de universiteit. Hij neemt een baan aan op zijn oude middelbare school. Dat is nog niet zo makkelijk, want hij was de hormonenrush van de pubers alweer vergeten. Dan is er ook nog Xeno, een zesdeklasser, die veel vragen en gevoelens oproept.

Bram en Xeno hebben al heel snel een plekje in mijn hart. Bram is een lieve, jonge en een beetje sullige docent ( sullig is hier niet negatief bedoeld). Xeno is de stoere jongen, die te maken heeft met vooroordelen, geloof en zijn rebellerende broertje. Ondanks hun verschillen hebben ze een enorme aantrekkingskracht naar elkaar toe, maar er zijn vele redenen waarom het nu niet te goede tijd is.

Voor wie ik ga is een slowburn, dat vol gevoel geschreven is. Tijdens het lezen, maakte ik een achtbaan aan gevoelens mee. Het is al even geleden dat ik het boek gelezen heb, maar wanneer ik er weer aan terug denk, word ik weer helemaal warm van binnen.

Ik hou van Annes schrijfstijl. Ze weet precies de juiste woorden te gebruiken. Ik vind de volgende quote wel de mooiste in het boek.

'Natuurlijk hoop ik op een wereld waarin je geaardheid geen issue meer is, waar je geen verantwoording hoeft af te leggen over je gevoelens voor iemand. Dat je gewoon kunt thuiskomen met iemand en kan zeggen: dit is mijn partner. Meer niet.'

Prachtig toch!

Ik heb genoten van dit boek. Het gevoel wat me het heeft zal ik ook niet snel vergeten. Ik weet zeker dat ik dit boek ooit nog eens ga lezen.

Bedankt Annette dat ik tot je promoteam mocht behoren.