Lezersrecensie
Om stil van te worden...
Wegewerpkind is het waargebeurde verhaal van Rowena Verstraeten. Samen met Jacodine van der Velde, maakte ze van haar leven een boek.
Wegwerpkind gaat over Marleen ( Rowena). Ze woont samen met haar vrouw Ruby en hun dochtertje. Marleen heeft nooit over haar jeugd kunnen vertellen aan haar vrouw. Ruby weet alleen dat ze ergens ervarigsdeskunige is, want dat is Marleens werk bij de jeugdbescherming. Ze begeleidt kinderen met traumatische ervaringen. Een collega laat Marleen een filmpje zien van een meisje die stiekem met haar telefoon heeft gefilmd hoe ze wordt mishandeld. Marleen is emotioneel uit balans hierdoor, maar kan er niet met Ruby over praten. In plaats van praten haalt ze haar dagboeken te voorschijn, die Ruby mag gaan lezen.
Wegwerpkind is gebaseerd op authentieke dagboekverhalen van Rowena. Het is echter geen opsomming van gebeurtenissen. Het heden en verleden worden op een mooie manier met elkaar vervlochten. Het leest als een roman en daardoor best schrokkend, wanneer je weer even beseft dat er echt iemand is die dit heeft meegemaakt. Sterker nog, dat Rowena dit verhaal naar buiten brengt is om anderen te helpen. Er zijn meer kinderen die in het zelfde schuitje zaten en zitten.
Het verhaal heeft twee perspectieven. Die van Marleen en van Ruby. Hierdoor wordt duidelijk wat de invloed van het misbruik in haar tienerjaren nog heel veel invloed heeft op haar volwassen leven. Zo snapt Ruby in eerste instantie niet, waarom Marleen zo moeilijk doet over bepaalde dingen, maar si het duidelijk zodra ze erover in het dagboek gelezen heeft.
Wegwerpkind is een heel mooi boek, een verhaal dat zeker verteld moest worden en ook zoveel mogelijk gedeeld moet worden. Ik raad dan ook iedereen aan om het boek te lezen. Hopelijk kunnen dan meer kinderen geholpen worden.
Wegwerpkind gaat over Marleen ( Rowena). Ze woont samen met haar vrouw Ruby en hun dochtertje. Marleen heeft nooit over haar jeugd kunnen vertellen aan haar vrouw. Ruby weet alleen dat ze ergens ervarigsdeskunige is, want dat is Marleens werk bij de jeugdbescherming. Ze begeleidt kinderen met traumatische ervaringen. Een collega laat Marleen een filmpje zien van een meisje die stiekem met haar telefoon heeft gefilmd hoe ze wordt mishandeld. Marleen is emotioneel uit balans hierdoor, maar kan er niet met Ruby over praten. In plaats van praten haalt ze haar dagboeken te voorschijn, die Ruby mag gaan lezen.
Wegwerpkind is gebaseerd op authentieke dagboekverhalen van Rowena. Het is echter geen opsomming van gebeurtenissen. Het heden en verleden worden op een mooie manier met elkaar vervlochten. Het leest als een roman en daardoor best schrokkend, wanneer je weer even beseft dat er echt iemand is die dit heeft meegemaakt. Sterker nog, dat Rowena dit verhaal naar buiten brengt is om anderen te helpen. Er zijn meer kinderen die in het zelfde schuitje zaten en zitten.
Het verhaal heeft twee perspectieven. Die van Marleen en van Ruby. Hierdoor wordt duidelijk wat de invloed van het misbruik in haar tienerjaren nog heel veel invloed heeft op haar volwassen leven. Zo snapt Ruby in eerste instantie niet, waarom Marleen zo moeilijk doet over bepaalde dingen, maar si het duidelijk zodra ze erover in het dagboek gelezen heeft.
Wegwerpkind is een heel mooi boek, een verhaal dat zeker verteld moest worden en ook zoveel mogelijk gedeeld moet worden. Ik raad dan ook iedereen aan om het boek te lezen. Hopelijk kunnen dan meer kinderen geholpen worden.
1
Reageer op deze recensie