Lezersrecensie
Mooie verhaallijnen met spirituele avonturen en mysterieuze personages
‘Geestverwanten’ van Hilda Spruit kocht ik eind september van de auteur zelf op een historisch festival in Zoetermeer. Doordat ik zeer nieuwsgierig was naar deze mysterieuze roman, heb ik het naar voren gehaald op mijn enorme tbr-lijst. En ik moet zeggen dat dat een juiste keuze was. Die nieuwsgierigheid werd o.a. gewekt, doordat ze in 2016 met dit boek de Debuutprijs van de Jonge Jury won.
‘Geestverwanten’ boeit van het begin tot het eind. Al vanaf de proloog zit je helemaal in het verhaal en wil je weten hoe Merthe zich erdoorheen worstelt wanneer ze verneemt dat haar ouders niet haar echte ouders zijn. In één klap wordt het beeld dat ze van haar ouders en zichzelf had, genadeloos onderuitgehaald. Wat rest, zijn vragen. Vragen waar niemand het antwoord op heeft.
Hilda Spruit heeft een paar mooie verhaallijnen door elkaar heen gevlochten, zodat iedere bladzijde zorgt voor een gezonde en nieuwsgierig makende leesspanning. Ook de personen die door de auteur ten tonele worden gevoerd worden helder, maar ook een tikkeltje mysterieus neergezet, zodat je als lezer ook over hun rol flink aan het denken wordt gezet. Ze verschaft de lezer in deze leerzame roman bovendien uiterst nuttige informatie over spiritualiteit en leven na de dood.
Op zoek naar de waarheid gaat Merthe samen met haar vriendinnen glaasje draaien, in de hoop dat de geesten haar kunnen helpen. Maar de antwoorden die ze tijdens het spel krijgt, leiden enkel tot nóg meer vragen.
Als de drie tienervriendinnen besluiten om het mysterie zelf op te lossen, wordt hun vriendschap flink onder druk gezet. Ze belanden in een spannend, niet te stuiten, spiritueel avontuur, dat niet alleen hún leven, maar ook dat van anderen drastisch zal veranderen. Was het wel zo verstandig om die duistere wereld te raadplegen?
‘Geestverwanten’ belooft veel voor de rest van de serie, waarvan inmiddels het tweede deel ‘Verschijningen ’en het derde deel ‘Dolende geesten’ zijn verschenen. Dat laatste deel dingt overigens mee naar de Prijs van de Jonge Jury.
‘Geestverwanten’ boeit van het begin tot het eind. Al vanaf de proloog zit je helemaal in het verhaal en wil je weten hoe Merthe zich erdoorheen worstelt wanneer ze verneemt dat haar ouders niet haar echte ouders zijn. In één klap wordt het beeld dat ze van haar ouders en zichzelf had, genadeloos onderuitgehaald. Wat rest, zijn vragen. Vragen waar niemand het antwoord op heeft.
Hilda Spruit heeft een paar mooie verhaallijnen door elkaar heen gevlochten, zodat iedere bladzijde zorgt voor een gezonde en nieuwsgierig makende leesspanning. Ook de personen die door de auteur ten tonele worden gevoerd worden helder, maar ook een tikkeltje mysterieus neergezet, zodat je als lezer ook over hun rol flink aan het denken wordt gezet. Ze verschaft de lezer in deze leerzame roman bovendien uiterst nuttige informatie over spiritualiteit en leven na de dood.
Op zoek naar de waarheid gaat Merthe samen met haar vriendinnen glaasje draaien, in de hoop dat de geesten haar kunnen helpen. Maar de antwoorden die ze tijdens het spel krijgt, leiden enkel tot nóg meer vragen.
Als de drie tienervriendinnen besluiten om het mysterie zelf op te lossen, wordt hun vriendschap flink onder druk gezet. Ze belanden in een spannend, niet te stuiten, spiritueel avontuur, dat niet alleen hún leven, maar ook dat van anderen drastisch zal veranderen. Was het wel zo verstandig om die duistere wereld te raadplegen?
‘Geestverwanten’ belooft veel voor de rest van de serie, waarvan inmiddels het tweede deel ‘Verschijningen ’en het derde deel ‘Dolende geesten’ zijn verschenen. Dat laatste deel dingt overigens mee naar de Prijs van de Jonge Jury.
1
Reageer op deze recensie