Hartverwarmende historische roman met koude rillingen

Het voordeel van historische romans is dat je ze te allen tijde kunt lezen. De afgelopen week las ik “Lara” van Inez van Loon, haar tweede historische roman, die al zo’n tien jaar geleden verscheen. Ook in dit boek blijkt dat de schrijfster zich telkens zeer goed documenteert, waardoor het verhaal van a tot z feitelijk uitstekend in elkaar steekt.

Wat ze erg goed doet, is dat ze de toch best wel droevige en wrede historie van de Russische tsarenfamilie Romanov vertelt door de ogen van drie dertienjarige meisjes en het verhaal zeer toegankelijk maakt. Daarmee zorgt ze er ook voor dat het meeleven met de hoofdpersonen en het zich kunnen verplaatsen in de leef- en denkwereld er een stuk gemakkelijker op wordt. Verreweg het grootste deel van het verhaal beleef je door de ogen van de feitelijke hoofdpersoon Lara. Op een mysterieuze manier volgt een ontmoeting met de dertienjarige Olga, de oudste dochter van de laatste Russische tsaar Nicolaas II. Wie het derde dertienjarige meisje is, wordt duidelijk in het laatste hoofdstuk.

Lara’s moeder is overleden en haar vader is door de communisten tot tien jaar strafkamp veroordeeld. Daardoor woont ze bij haar oom Ivan, die bij de machinefabriek werkt, en tante Irina, die werkster is in het Alexander paleis. Ze voeden haar op als ware ze hun eigen dochter. Als tante Irina een ongelukje krijgt, gaat Lara mee naar het paleis om haar voor schooltijd te helpen bij het werk. Daar begint het echte avontuur. Door de onverklaarbare dingen die Lara hoort en ziet in het paleis, wordt de spanning steeds meer opgevoerd, waardoor de lezer nieuwsgierig blijft naar het verloop van het verhaal.

Met dit boek maakt Inez van Loon de geschiedenislessen over het oude Rusland haast overbodig. Ze heeft er zoveel feitjes in verwerkt dat het niet alleen een lekker leesboek is, maar ook nog eens zeer leerzaam.

De verhaallijnen zijn prima te volgen, doordat bij ieder hoofdstuk het jaartal wordt vermeld. Ze worden verfijnd in elkaar geweven en ook het taalgebruik is mooi en niet al te ingewikkeld. Het is dan ook prima te volgen voor lezers vanaf een jaar of twaalf. Ik zou het zelfs al wel aanraden aan een iets jongere, geoefende lezer. En dat komt ook doordat er achterin het boek een verklarende woordenlijst is opgenomen.

Van de quote “De auteur sleept je helemaal mee naar het ijskoude Rusland voor een geschiedenis waar je helemaal warm van wordt.”, die te vinden is op de achterkant van het boek, is geen woord te veel.