Lezersrecensie
Een mooi geschreven verhaal waarin vriendschap centraal staat en dat ons meeneemt over de grens van leven en dood
Als schrijver van paranormale young adult-verhalen was ik behoorlijk nieuwsgierig naar dit boek. Het verhaal gaat over drie goede vrienden die tijdens een klassenfeest met enkele andere klasgenoten een zogenaamd onschuldig spelletje met een ouija-bord spelen. Door middel van dit bord leggen ze contact met de wereld van dolende entiteiten, aardgebonden geesten die het licht nog niet kunnen bereiken. Een aantal angstaanjagende sensaties tijdens het spel, laten de tieners er abrupt mee stoppen. Later blijkt dat de 19-jarige Lara (hoofdpersonage) vastzit aan een entiteit die niet meer terug kan naar de geestenwereld en Lara vraagt om een oplossing te zoeken. Dit is het begin van een griezelig avontuur waar alle deelnemers aan het spel mee te maken krijgen.
Inge heeft een zeer fijne schrijfstijl die me, samen met het verhaal, uitnodigde om door te blijven lezen. Vooral de uitwerking van Tim viel me vanaf het begin al positief op. Ik zag hem volledig voor me, met al zijn ins and outs. Door de subtiele beschrijvingen van de auteur was het zelfs mogelijk om te kunnen voorspellen hoe hij op bepaalde situaties zou reageren. Mooi ook hoe ze hem ineens iets liet doen wat eigenlijk niet bij hem paste en waarmee hij voor zichzelf een stap verder in zijn leven kwam.
Hoewel ik me afvraag of we na onze dood in dezelfde omgeving als onze geliefden terecht zullen komen, vond ik vooral het einde bijzonder prachtig. Inge heeft met deze roman, wat mij betreft, bewezen het schrijven en ook het schrijven van paranormale verhalen, in haar vingers te hebben.
De cover laat een, speciaal voor dit boek, getekende illustratie zien. Ik vind hem mooi, maar zou het boek er niet op uitgezocht hebben. Hier past wat mij betreft een meer op young adults gerichte afbeelding beter.
Ik maak hierbij graag ook nog even van de gelegenheid gebruik om te benadrukken dat elke vorm van geestenoproepen levensgevaarlijk kan zijn.
Inge heeft een zeer fijne schrijfstijl die me, samen met het verhaal, uitnodigde om door te blijven lezen. Vooral de uitwerking van Tim viel me vanaf het begin al positief op. Ik zag hem volledig voor me, met al zijn ins and outs. Door de subtiele beschrijvingen van de auteur was het zelfs mogelijk om te kunnen voorspellen hoe hij op bepaalde situaties zou reageren. Mooi ook hoe ze hem ineens iets liet doen wat eigenlijk niet bij hem paste en waarmee hij voor zichzelf een stap verder in zijn leven kwam.
Hoewel ik me afvraag of we na onze dood in dezelfde omgeving als onze geliefden terecht zullen komen, vond ik vooral het einde bijzonder prachtig. Inge heeft met deze roman, wat mij betreft, bewezen het schrijven en ook het schrijven van paranormale verhalen, in haar vingers te hebben.
De cover laat een, speciaal voor dit boek, getekende illustratie zien. Ik vind hem mooi, maar zou het boek er niet op uitgezocht hebben. Hier past wat mij betreft een meer op young adults gerichte afbeelding beter.
Ik maak hierbij graag ook nog even van de gelegenheid gebruik om te benadrukken dat elke vorm van geestenoproepen levensgevaarlijk kan zijn.
1
2
Reageer op deze recensie