Een schreeuw vanuit de diepte

Met het boek, De trap naar de hemel, heeft Susanne Koster voor mij bewezen dat ze naast aangrijpende jeugdromans ook psychologische thrillers kan schrijven, en hoe! Wat een heerlijke schrijfstijl heeft ze toch.
In de eerste helft van het boek bouwt de auteur het verhaal langzaam op. Ook de karakteropbouw verloopt fantastisch; je leert de hoofdpersonages, en vooral de goedgelovige Marika, uitstekend kennen. De spanning bouwt zich langzaam op. Eenmaal voorbij de helft lijkt het verhaal in een stroomversnelling te komen en neemt de schrijfster je mee steeds dieper een wereld in die bol begint te staan van geheimzinnigheid. En dan wil je nog maar één ding en dat is: doorlezen! Wat is er toch gebeurd in dat duistere verleden van Martijn?
Het bleef spannend, het bleef me enorm boeien. En op het moment dat ik dacht te kunnen herademen, sloeg het einde toe. En dat einde gaf de boektitel er in enkele woorden een nieuwe dimensie bij.

Diepgaand, meeslepend, adembenemend, psychologische thriller
Gewoon 5 sterren waard!