Lezersrecensie
De poppenmeester
Op een doodgewone maandagochtend belandt een man onder de wielen van een rijdende locomotief : overduidelijk een geval van zelfmoord, maar toch wordt Cara Elliot ter plaatse geroepen om de zaak te beoordelen. Haar intuïtie doet haar denken dat er toch meer aan de hand is, maar ze heeft geen enkel vermoeden wat er dan wel zou kunnen spelen. Ze probeert haar broer Nate Griffin te overtuigen om zijn functie als rechercheur opnieuw op te nemen, maar hij heeft zo zijn eigen problemen in de nasleep van wat zich eerder voordeed. En dan wordt er al snel een nieuwe zelfmoord ontdekt...is deze exponentiële toename van het aantal zelfmoorden wel zo toevallig of klopt het buikgevoel van Cara en speelt er veel meer?
' De poppenmeester' is het derde deel in de Major Crimes- serie van Sam Holland. Aangezien ik volledig onder de indruk was van deel 1 en deel 2 was ik super enthousiast om ook dit deel onder handen te nemen. In tegenstelling tot de vorige deel, lijkt dit eerder aan te sluiten bij een psychologische thriller en is de spanningsboog niet altijd even strak gespannen. De schrijfstijl van de auteur is zoals we ondertussen van Holland gewoon zijn, enorm vlot en erg meeslepend. Gezien er heel wat verwijzingen zijn naar De echoman is het absoluut aan te raden om deel 1 en 2 eerst te lezen alvorens in dit boek te beginnen. Doe je dit niet, dan mis je heel wat cruciale achtergrondinformatie waarom de personages het zo voor de kiezen hebben gekregen en waarom het effectief nodig is om hiervan te herstellen. Ik betreur het zelf wel dat er niet vaker gebruik werd gemaakt in de tekst van geheugensteuntjes, korte fragmenten of zinnetjes om het geheugen van de lezer kort even op te frissen : wie waren nu ook alweer die belangrijke personages? Wat was hun onderlinge relatie nu ook alweer? Fervente boekenliefhebbers lezen uiteraard heel wat boeken tussendoor en mijn geheugen liet mij af en toe wel wat in de steek hoe dat nu weer zat in deel 1 en 2. Wat dan weer tot gevolg had dat ik zelf minder makkelijk in het verhaal kwam, omdat ik (te veel) moeite moest doen om mij zaken en personen te herinneren en daardoor mij minder kon laten meeslepen met de nieuwe zaken die in het boek aan bod kwamen.
Holland koos er in dit boek voor om de focus vooral te leggen op de uitdieping van de personages. Het team van Elliot is door de eerdere gebeurtenissen door een hel gegaan en elk van hen moet op een of andere manier hiervan herstellen. Hoewel het bijzonder interessant was om te zien hoe elk personage dit persoonlijk aanpakt, had het voor mij wel tot gevolg dat de spanningsboog wat wegviel, het onderzoek naar deze mysterieuze zaken lijkt zich wat meer op de achtergrond af te spelen, waardoor het minder nagelbijtend was dan de eerste twee delen. Daarentegen was het thema 'zelfmoord' in een misdaadkader uiterst origineel en ben ik dit zelf nog niet in andere thrillers tegengekomen. De eigenaardige epiloog zorgt er dan ook weer voor dat er heel wat verschillende vragen door je hoof gaan van hoe dit zich verder zal ontwikkelen. Ook al was dit derde deel een tikkeltje anders in zijn eigenheid dan de overige twee delen, toch blijft de serie mij enorm boeien en staat het talent van Holland als thrillerschrijfster als een paal boven water. Sowieso staat het volgende deel ook nu al op mijn wenslijstje!
3,5 sterren
' De poppenmeester' is het derde deel in de Major Crimes- serie van Sam Holland. Aangezien ik volledig onder de indruk was van deel 1 en deel 2 was ik super enthousiast om ook dit deel onder handen te nemen. In tegenstelling tot de vorige deel, lijkt dit eerder aan te sluiten bij een psychologische thriller en is de spanningsboog niet altijd even strak gespannen. De schrijfstijl van de auteur is zoals we ondertussen van Holland gewoon zijn, enorm vlot en erg meeslepend. Gezien er heel wat verwijzingen zijn naar De echoman is het absoluut aan te raden om deel 1 en 2 eerst te lezen alvorens in dit boek te beginnen. Doe je dit niet, dan mis je heel wat cruciale achtergrondinformatie waarom de personages het zo voor de kiezen hebben gekregen en waarom het effectief nodig is om hiervan te herstellen. Ik betreur het zelf wel dat er niet vaker gebruik werd gemaakt in de tekst van geheugensteuntjes, korte fragmenten of zinnetjes om het geheugen van de lezer kort even op te frissen : wie waren nu ook alweer die belangrijke personages? Wat was hun onderlinge relatie nu ook alweer? Fervente boekenliefhebbers lezen uiteraard heel wat boeken tussendoor en mijn geheugen liet mij af en toe wel wat in de steek hoe dat nu weer zat in deel 1 en 2. Wat dan weer tot gevolg had dat ik zelf minder makkelijk in het verhaal kwam, omdat ik (te veel) moeite moest doen om mij zaken en personen te herinneren en daardoor mij minder kon laten meeslepen met de nieuwe zaken die in het boek aan bod kwamen.
Holland koos er in dit boek voor om de focus vooral te leggen op de uitdieping van de personages. Het team van Elliot is door de eerdere gebeurtenissen door een hel gegaan en elk van hen moet op een of andere manier hiervan herstellen. Hoewel het bijzonder interessant was om te zien hoe elk personage dit persoonlijk aanpakt, had het voor mij wel tot gevolg dat de spanningsboog wat wegviel, het onderzoek naar deze mysterieuze zaken lijkt zich wat meer op de achtergrond af te spelen, waardoor het minder nagelbijtend was dan de eerste twee delen. Daarentegen was het thema 'zelfmoord' in een misdaadkader uiterst origineel en ben ik dit zelf nog niet in andere thrillers tegengekomen. De eigenaardige epiloog zorgt er dan ook weer voor dat er heel wat verschillende vragen door je hoof gaan van hoe dit zich verder zal ontwikkelen. Ook al was dit derde deel een tikkeltje anders in zijn eigenheid dan de overige twee delen, toch blijft de serie mij enorm boeien en staat het talent van Holland als thrillerschrijfster als een paal boven water. Sowieso staat het volgende deel ook nu al op mijn wenslijstje!
3,5 sterren
1
Reageer op deze recensie