Lezersrecensie
De perfecte combinatie van feelgood en diepgang !
God Jul! is het eerste deel van de Zweden-serie die uiteindelijk zal bestaan uit een duologie.
Een interview met de Zweedse CEO Thorvald Andersson is dé kans voor Madeleine om haar journalistieke talent eindelijk op de kaart te zetten. Al 4 maanden zwoegt Madeleine om het interview rond te krijgen voor haar werkgever Men's World, maar telkens laat de CEO het afweten op het allerlaatste moment. Is drie keer scheepsrecht? Eindelijk krijgt ze het bevestigend telefoontje van de secretaresse van Thorvald : Ingrid is er in geslaagd nogmaals een afspraak met Madeleine in te plannen, enkele dagen voor kerst wordt ze verwacht in het hoofdkantoor van Andersson AB te Stockholm. De boodschap van haar eindredacteur is duidelijk : ofwel dient Madeleine haar artikel tijdig in voor de januari-editie van het mannenblad ofwel wordt er een streep getrokken onder haar journalistieke carrière bij Men's World. Madeleine slaagt erin haar hoofd koel te houden, mede door het vooruitzicht van de geplande wintersportvakantie met haar drie beste vriendinnen vlak na de gevreesde deadline. Wanneer Madeleine aangekomen is in haar hotel te Stockholm kan ze eindelijk een deel van haar spanning laten varen en op ontdekking gaan in de omgeving van het hotel. De volgende ochtend geniet ze ten volle van het uitgebreide ontbijt...tot wanneer ze een desastreus telefoontje krijgt van Ingrid : Thorvald blijkt niet -zoals gepland- in Stockholm te zijn, maar in Gotenburg, zo'n 5 u rijden vanuit het hotel. Wat nu?
De cover voelt heel erg winters aan, op de achtergrond kan je de werkelijke stuga van Stui zien, wat een extra dimensie aan de cover geeft. De titel klonk mij eerst wat bizar in de oren, ik dacht 'Gaat dit nu over Jul?' of is dit zo'n typisch Nederlands-Belgisch gevalletje? Niets was minder waar ! God Jul is gewoon Zweeds voor Vrolijk kerstfeest :-) Voor mij was de scène waarin Madeleine hierdoor eveneens in de war raakte, dus heel herkenbaar !
De schets van de stuga boven elk hoofdstuk is prachtig en komt erg mooi tot z'n recht en heeft wat mij betreft een mooie meerwaarde bij het creëren van de juiste sfeer.
Als lezer word je - met of tegen je wil - volledig ingepalmd door dit heerlijke verhaal. Dit boek een 'kerst feelgood' noemen zou een grote tekortkoming zijn, want wat heeft dit verhaal een grote diepgang!
Stuis liefde voor én kennis van Zweden komen heel erg mooi naar voren door de vele winterlandschappen, de Zweedse gebruiken en de vele (kleine) woordjes Zweeds doorheen de tekst. Alle personages zijn subliem uitgewerkt, met eigen karaktertrekken en een eigen achtergrondverhaal. Stuk voor stuk voelen ze voor de lezer allemaal aan als familie. Dit boek is voor mij de perfecte mix van feelgood en diepgang : er komen heel wat delicate, moeilijke thema's (vriendschap, verlies, lijden...) en actuele maatschappelijke elementen aan bod en toch wordt dit allemaal zo integer beschreven dat deze nooit te zwaar worden om het typische feelgood gevoel kwijt te spelen. De combinatie van al deze elementen is dus 'lagom' : niet te veel, niet te weinig maar precies goed!
Dit is voor mij het tweede boek van Stui dat ik mocht lezen en daar waar ik eerder al absolute fan was van 'Zonsondergang' overtreft ze zichzelf dit keer opnieuw met dit boek. Ik hou enorm van haar uiterst vlotte, beschrijvende pen met een grote portie diepgang: een zeer herkenbare eigen typische schrijfstijl waar ik dol op ben! Zeer grote aanrader wat mij betreft!
Ik kijk reikhalzend uit naar deel 2 ! (en stiekem baal ik er enorm van dat de serie bij 2 delen blijft;-) )
Een interview met de Zweedse CEO Thorvald Andersson is dé kans voor Madeleine om haar journalistieke talent eindelijk op de kaart te zetten. Al 4 maanden zwoegt Madeleine om het interview rond te krijgen voor haar werkgever Men's World, maar telkens laat de CEO het afweten op het allerlaatste moment. Is drie keer scheepsrecht? Eindelijk krijgt ze het bevestigend telefoontje van de secretaresse van Thorvald : Ingrid is er in geslaagd nogmaals een afspraak met Madeleine in te plannen, enkele dagen voor kerst wordt ze verwacht in het hoofdkantoor van Andersson AB te Stockholm. De boodschap van haar eindredacteur is duidelijk : ofwel dient Madeleine haar artikel tijdig in voor de januari-editie van het mannenblad ofwel wordt er een streep getrokken onder haar journalistieke carrière bij Men's World. Madeleine slaagt erin haar hoofd koel te houden, mede door het vooruitzicht van de geplande wintersportvakantie met haar drie beste vriendinnen vlak na de gevreesde deadline. Wanneer Madeleine aangekomen is in haar hotel te Stockholm kan ze eindelijk een deel van haar spanning laten varen en op ontdekking gaan in de omgeving van het hotel. De volgende ochtend geniet ze ten volle van het uitgebreide ontbijt...tot wanneer ze een desastreus telefoontje krijgt van Ingrid : Thorvald blijkt niet -zoals gepland- in Stockholm te zijn, maar in Gotenburg, zo'n 5 u rijden vanuit het hotel. Wat nu?
De cover voelt heel erg winters aan, op de achtergrond kan je de werkelijke stuga van Stui zien, wat een extra dimensie aan de cover geeft. De titel klonk mij eerst wat bizar in de oren, ik dacht 'Gaat dit nu over Jul?' of is dit zo'n typisch Nederlands-Belgisch gevalletje? Niets was minder waar ! God Jul is gewoon Zweeds voor Vrolijk kerstfeest :-) Voor mij was de scène waarin Madeleine hierdoor eveneens in de war raakte, dus heel herkenbaar !
De schets van de stuga boven elk hoofdstuk is prachtig en komt erg mooi tot z'n recht en heeft wat mij betreft een mooie meerwaarde bij het creëren van de juiste sfeer.
Als lezer word je - met of tegen je wil - volledig ingepalmd door dit heerlijke verhaal. Dit boek een 'kerst feelgood' noemen zou een grote tekortkoming zijn, want wat heeft dit verhaal een grote diepgang!
Stuis liefde voor én kennis van Zweden komen heel erg mooi naar voren door de vele winterlandschappen, de Zweedse gebruiken en de vele (kleine) woordjes Zweeds doorheen de tekst. Alle personages zijn subliem uitgewerkt, met eigen karaktertrekken en een eigen achtergrondverhaal. Stuk voor stuk voelen ze voor de lezer allemaal aan als familie. Dit boek is voor mij de perfecte mix van feelgood en diepgang : er komen heel wat delicate, moeilijke thema's (vriendschap, verlies, lijden...) en actuele maatschappelijke elementen aan bod en toch wordt dit allemaal zo integer beschreven dat deze nooit te zwaar worden om het typische feelgood gevoel kwijt te spelen. De combinatie van al deze elementen is dus 'lagom' : niet te veel, niet te weinig maar precies goed!
Dit is voor mij het tweede boek van Stui dat ik mocht lezen en daar waar ik eerder al absolute fan was van 'Zonsondergang' overtreft ze zichzelf dit keer opnieuw met dit boek. Ik hou enorm van haar uiterst vlotte, beschrijvende pen met een grote portie diepgang: een zeer herkenbare eigen typische schrijfstijl waar ik dol op ben! Zeer grote aanrader wat mij betreft!
Ik kijk reikhalzend uit naar deel 2 ! (en stiekem baal ik er enorm van dat de serie bij 2 delen blijft;-) )
1
8
Reageer op deze recensie