Lezersrecensie
Een pageturner van het begin tot het eind!
Als op een avond de dochter van Poppy Pendleton verdwijnt is Amelia de wanhoop nabij. Als het dan ook blijkt dat haar man dood wordt aangetroffen in zijn kamer weet ze het helemaal niet meer waar ze het zoeken moet.
1992, Chloe woont dichtbij het kasteel waar Poppy is verdwenen. Haar opa blijkt werkzaam te zijn geweest bij de familie Pendleton. Nog altijd is het een mysterie waar Poppy is gebleven had Chloe's opa de antwoorden geweten?
Dobson hanteert een fijn taalgebruik. Er wordt een geheimezinnige duistere sfeer in het verhaal gezet waardoor je niet alleen door wilt lezen wat er met Amelia gebeurt maar ook met Chloe. Want schuilt er achter de familiegeschiedenis van Chloe? Wat is er met haar ouders gebeurt? En waarom wilt ook zij zich niet openstellen tegenover de media om wellicht een antwoord te vinden waar Poppy is gebleven?
Het fijne aan dit boek is ook dat als je verhaal uit hebt ook echt alle antwoorden krijgt. Het verhaal laat ook geen openingen open voor een vervolg. Wellicht is het einde wel wat " happy ending" maar ja al die ellende die familie Pendleton heeft overwonnen verdienen ze dit wel.
Dobson kiest er ook voor om een noot van een auteur aan dit boek toe te voegen. Wat ik persoonlijk wel erg fijn vindt. Het verhaal is niet waargebeurt toch heeft ze haar inspiratie wel gehad bij een foto waarbij ook meisje op stond die ook geadopteerd was.
Ook kiest Dobson er wel voor om geschiedenisfeiten door dit verhaal verweven. Hierbij is er aandacht voor de bekende feiten WW2, WW1 en de wereldberoemde scheepsramp Titantic. Maar Dobson kiest er ook voor om de onbekende scheepsramp van Empress of Ireland ruimschoots de aandacht te bieden. Tijdens deze ramp lieten op 29 mei 1914 zo'n 1012 mensen het leven. Zelf was ik totaal niet bekend met deze ramp en de omvang hiervan. Het merkwaardig bij deze scheepramp is ook dat mensen slechts zo'n kwartier de tijd hadden om weg te komen. Dit in tegenstelling tot de Titantic waarbij er langer de tijd was.
As je fan bent van de boeken van Jenni L Walsh dan weet ik het zeker met dit verhaal ga je uitstekend vermaken! ~⭐️⭐️⭐️⭐️
1992, Chloe woont dichtbij het kasteel waar Poppy is verdwenen. Haar opa blijkt werkzaam te zijn geweest bij de familie Pendleton. Nog altijd is het een mysterie waar Poppy is gebleven had Chloe's opa de antwoorden geweten?
Dobson hanteert een fijn taalgebruik. Er wordt een geheimezinnige duistere sfeer in het verhaal gezet waardoor je niet alleen door wilt lezen wat er met Amelia gebeurt maar ook met Chloe. Want schuilt er achter de familiegeschiedenis van Chloe? Wat is er met haar ouders gebeurt? En waarom wilt ook zij zich niet openstellen tegenover de media om wellicht een antwoord te vinden waar Poppy is gebleven?
Het fijne aan dit boek is ook dat als je verhaal uit hebt ook echt alle antwoorden krijgt. Het verhaal laat ook geen openingen open voor een vervolg. Wellicht is het einde wel wat " happy ending" maar ja al die ellende die familie Pendleton heeft overwonnen verdienen ze dit wel.
Dobson kiest er ook voor om een noot van een auteur aan dit boek toe te voegen. Wat ik persoonlijk wel erg fijn vindt. Het verhaal is niet waargebeurt toch heeft ze haar inspiratie wel gehad bij een foto waarbij ook meisje op stond die ook geadopteerd was.
Ook kiest Dobson er wel voor om geschiedenisfeiten door dit verhaal verweven. Hierbij is er aandacht voor de bekende feiten WW2, WW1 en de wereldberoemde scheepsramp Titantic. Maar Dobson kiest er ook voor om de onbekende scheepsramp van Empress of Ireland ruimschoots de aandacht te bieden. Tijdens deze ramp lieten op 29 mei 1914 zo'n 1012 mensen het leven. Zelf was ik totaal niet bekend met deze ramp en de omvang hiervan. Het merkwaardig bij deze scheepramp is ook dat mensen slechts zo'n kwartier de tijd hadden om weg te komen. Dit in tegenstelling tot de Titantic waarbij er langer de tijd was.
As je fan bent van de boeken van Jenni L Walsh dan weet ik het zeker met dit verhaal ga je uitstekend vermaken! ~⭐️⭐️⭐️⭐️
2
Reageer op deze recensie