Lezersrecensie
Inspirerend!
In 1918 treffen we Jessie Carson die haar baan bij de New York Public Library verlaat om vrijwilligerswerk in Frankrijk te doen. Ze helpt bij de Franse Wederopbouw en dan in het bijzonder met de opbouw van de bibliotheek die bij het bombardement verloren is gegaan. Lukt het haar om de Franse bevolking weer aan het lezen te krijgen?
In 1987 is er aandacht voor Wendy Peterson zij stuit in haar werk op de archieven van de New York Public Library op Jessie Carson. Ze raakt gefascineerd door deze vrouw en dan specifiek de vraag heeft ze haar tijd in het front overleefd?
Het is niet mijn eerste kennismaking met de schrijfster Skeslien Charles. De verwachtingen waren zeker hoog! En heeft zij deze verwachtingen overtroffen? Dat kan ik met volle overtuiging zeggen JA!
De schrijfstijl van Skeslien Charles is bijna beetje poëtische te noemen. Maar wel op zo'n manier dat voor de lezer goed te volgen is. Het bijna 400 tellend boek heb je in raptempo uit door de chilfhangers die elkaar steeds maar weer opvolgen.
Waar er ruimschoots aandacht is voor de WW2 kiest Skeslien Charles ervoor om de andere Wereldoorlog, WW1, aanbod te laten komen. Het verhaal laat deze oorlog door de ogen van de vrouw zien. Door een groep vrouwen met de naam de CARD waar ik voor het lezen van dit boek nog nooit van heb gehoord. Het is bewonderswaardig dat deze vrouwen hun eigen land verlieten om mensen in de nood te helpen in het verre Frankrijk.
Skeslien Charles kiest ervoor om ook een historische noot aan dit boek te voegen. Persoonlijk had ik deze van mij nog wel wat langer mogen zijn. De vragen die ik had nadat ik het boek uit had werden helaas niet allemaal beantwoordt. Wat wel na het lezen van deze historische noot wel kan worden geconcludeerd is dat Skeslien Charles zo dicht mogelijk bij de historische werkelijkheid heeft willen blijven. Desalniettemin ben ik wel enigzins benieuwd welke boeken zij heeft gebruikt om dit verhaal vorm te geven. Dit ontbrak helaas.
Een prachtige verhaal die welverdiend licht werp op de beginnende emancipatie van vrouwen. En de kracht laat zien wat boeken kunnen betekenen in tijden van onrust.
⭐️⭐️⭐️⭐️,5
In 1987 is er aandacht voor Wendy Peterson zij stuit in haar werk op de archieven van de New York Public Library op Jessie Carson. Ze raakt gefascineerd door deze vrouw en dan specifiek de vraag heeft ze haar tijd in het front overleefd?
Het is niet mijn eerste kennismaking met de schrijfster Skeslien Charles. De verwachtingen waren zeker hoog! En heeft zij deze verwachtingen overtroffen? Dat kan ik met volle overtuiging zeggen JA!
De schrijfstijl van Skeslien Charles is bijna beetje poëtische te noemen. Maar wel op zo'n manier dat voor de lezer goed te volgen is. Het bijna 400 tellend boek heb je in raptempo uit door de chilfhangers die elkaar steeds maar weer opvolgen.
Waar er ruimschoots aandacht is voor de WW2 kiest Skeslien Charles ervoor om de andere Wereldoorlog, WW1, aanbod te laten komen. Het verhaal laat deze oorlog door de ogen van de vrouw zien. Door een groep vrouwen met de naam de CARD waar ik voor het lezen van dit boek nog nooit van heb gehoord. Het is bewonderswaardig dat deze vrouwen hun eigen land verlieten om mensen in de nood te helpen in het verre Frankrijk.
Skeslien Charles kiest ervoor om ook een historische noot aan dit boek te voegen. Persoonlijk had ik deze van mij nog wel wat langer mogen zijn. De vragen die ik had nadat ik het boek uit had werden helaas niet allemaal beantwoordt. Wat wel na het lezen van deze historische noot wel kan worden geconcludeerd is dat Skeslien Charles zo dicht mogelijk bij de historische werkelijkheid heeft willen blijven. Desalniettemin ben ik wel enigzins benieuwd welke boeken zij heeft gebruikt om dit verhaal vorm te geven. Dit ontbrak helaas.
Een prachtige verhaal die welverdiend licht werp op de beginnende emancipatie van vrouwen. En de kracht laat zien wat boeken kunnen betekenen in tijden van onrust.
⭐️⭐️⭐️⭐️,5
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Historywoman1994
Gesponsord
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
