Een boek over vriendschap.

Een merkwaardige vriendschap tussen een jongeman die net benoemd is als officier van justitie en een net vrijgelaten Russische dwangarbeiders vormt de inspiratie voor dit boek. De dwangarbeider blijkt wordt later één van de grootste romanschrijvers van de wereld. En is beter bekend onder de naam Dostojevski de officier van justitie is nazaten van de bekende adellijke geslacht von Wrangel.

De schrijfstijl was wat moeilijk te volgen. Wellicht dat dit kwam omdat dit verhaal gebasseerd is op de briefwisseling tussen de twee mannen. Deze was volgens Brokken erg moeilijk om te vertalen.
Dit kwam met name omdat de twee soms niet in volledige zinsconstructies met elkaar communiceerde.
Wat het verhaal wel bijzonder maakt is dat het erg poëtische is opgeschreven. Dit is ook wel herkenbaar in de schrijfstijl van Dostojevski. De pure liefde die beide mannen bijna tot wanhoop drijft is voelbaar tijdens het lezen van dit verhaal.

Brokken geeft wel aan in het nawoord dat hij soms zich wat vrijheden heeft toegekend. Welke vrijheden hij precies heeft genomen dat maakt hij niet bekend. Desondanks is het wel duidelijk dat Brokken degelijk historisch onderzoek heeft verricht om dit verhaal zo goed mogelijk te schetsen. Familiearchief en het benaderen van geschiedkundige die zich hebben gespecialiseerd in dit vakgebied heeft Brokken gebruik om zo'n betrouwbaar beeld te schetsen.
Het verhaal geeft mij als lezer wel een beeld weer hoe het leven in deze revolutionaire tijd was. En heeft mij nieuwe inzichten gebracht over de tweede helft van de 19de eeuw van Rusland en hun staatspolitiek. Het verhaal vraagt wel wat doorzettingsvermogen als lezer maar je krijgt een wel rijk geïllustreerd reisverhaal voor terug in je die terugbrengt naar de kleinste en oudste dorpjes van Rusland.

Tot slot het verhaal is zeker een aanrader voor liefhebbers van de verhalen van Dostojevski. Het geeft inzicht in de keuzes die Dostojevski heeft gemaakt. Dat zijn vriendschap met zijn vriend von Wrangel zo'n grote inspiratiebron is geweest voor het schrijven van zijn latere werken. Is een mooi eerbetoon voor hun jarenlange vriendschap.