Lezersrecensie
Krachtige oorlogsroman! Must-read!
Door @bestofromance heb ik de kans gekregen om het boek de vergeten vrouwen geschreven door Kristin Hannah te lezen. Dit boek vertelt het verhaal van de vergeten vrouwen van de Vietnamoorlog. Centraal in dit boek staat de 20-jarige verpleegster Frankie McGrath die besluit net als haar broer Finley zich aan te melden om naar Vietnam te gaan.
Ook dit verhaal bewijst maar weer dat de Vietnamoorlog een smerige mensonterende oorlog was. De akkoorden van Genève worden tijdens deze oorlog in de wind geslagen zo ook met dit verhaal van de vergeten vrouwen. De gevolgen die soldaten ervaren als ze terugkomen van deze oorlog is groot. Bij Frankie is het merkbaar dat ze na terugkomst moeite heeft om de afschuwelijke gebeurtenissen die zij in Vietman heeft te verwerken. Dat soldaten die Vietman hebben gediend vaak last hebben van PTSS is iets wat pas veel later werd erkent. Want deze oorlog kan ten slotte toch niet zo erg zijn als de WW2 toch? Pas als later de beelden en verhalen de wereld in komen wordt er gedacht aan therapie. Maar zelfs dan wordt er niet aandacht gegeven aan deze vergeten vrouwen die in Vietman hebben gediend. Het is dan ook afschuwelijk om te lezen dat er heel lang geen erkenning is geweest voor hen. Omdat ze simpelweg niet onder het begrip "soldaat" kunnen worden ingedeeld. En dat is iets wat mij aan het denken zet wanneer kan iemand worden gedefinieerd als soldaat? Is dat alleen als je vecht?
Wat ik eigenlijk niet verwacht had is dat Hannah met dit verhaal een zeer gedetailleerd verslag van de veldslagen van de Vietnamoorlog aan de lezer laat lezen. Maar begrijp me zeker niet verkeerd dit gebeurt zeker niet op een stoffige saaie manier.
Toch moet ik wel een minpunt plaatsen bij dit boek de laatste honderd pagina's vond ik wat afgeraffeld en minder diepgang hebben. Het begon langzaam beetje een opsomming te worden van het verdere verloop van het leven van Frankie na de oorlog. Wellicht kan dit wel verklaard worden omdat dit gedeelte niet meer gebaseerd was op de levens van mensen die deze oorlog daadwerkelijk hebben meegemaakt.
Ook dit verhaal bewijst maar weer dat de Vietnamoorlog een smerige mensonterende oorlog was. De akkoorden van Genève worden tijdens deze oorlog in de wind geslagen zo ook met dit verhaal van de vergeten vrouwen. De gevolgen die soldaten ervaren als ze terugkomen van deze oorlog is groot. Bij Frankie is het merkbaar dat ze na terugkomst moeite heeft om de afschuwelijke gebeurtenissen die zij in Vietman heeft te verwerken. Dat soldaten die Vietman hebben gediend vaak last hebben van PTSS is iets wat pas veel later werd erkent. Want deze oorlog kan ten slotte toch niet zo erg zijn als de WW2 toch? Pas als later de beelden en verhalen de wereld in komen wordt er gedacht aan therapie. Maar zelfs dan wordt er niet aandacht gegeven aan deze vergeten vrouwen die in Vietman hebben gediend. Het is dan ook afschuwelijk om te lezen dat er heel lang geen erkenning is geweest voor hen. Omdat ze simpelweg niet onder het begrip "soldaat" kunnen worden ingedeeld. En dat is iets wat mij aan het denken zet wanneer kan iemand worden gedefinieerd als soldaat? Is dat alleen als je vecht?
Wat ik eigenlijk niet verwacht had is dat Hannah met dit verhaal een zeer gedetailleerd verslag van de veldslagen van de Vietnamoorlog aan de lezer laat lezen. Maar begrijp me zeker niet verkeerd dit gebeurt zeker niet op een stoffige saaie manier.
Toch moet ik wel een minpunt plaatsen bij dit boek de laatste honderd pagina's vond ik wat afgeraffeld en minder diepgang hebben. Het begon langzaam beetje een opsomming te worden van het verdere verloop van het leven van Frankie na de oorlog. Wellicht kan dit wel verklaard worden omdat dit gedeelte niet meer gebaseerd was op de levens van mensen die deze oorlog daadwerkelijk hebben meegemaakt.
1
Reageer op deze recensie