Geld maakt (niet altijd) gelukkig

Gwillem Van der Stighelen, in het deftig Frans 'Guillaume', groeit op als enig kind van een plaatslager en een strijkster in Antwerpen tijdens de tweede helft van de negentiende eeuw. Guillaume, mede aangemoedigd door zijn vrijgevochten grootmoeder aan vader kant en een progressieve arts, wordt loodgieter die zich specialiseert in WC-s met waterspoeling en buizen om water aan- en af te voeren. Hij komt met zijn ideeën op het juiste moment. (Als gevolg van cholera-epidemieën investeren de stad en individuele burgers in sanitaire installaties.)
De zaken van de 'Ets Guillaume Van der Stighelen' gaan voor de wind. Guillaume wil daarenboven in zijn privéleven hoge morele standaarden aanhouden. Hij onderdrukt zijn eigen gevoelens en heeft weinig begrip voor de emoties van anderen. Hij bestrijdt zijn duivels. Ondertussen spaart het leven hem niet. Maar hij werkt gestaag verder. Alleen de Eerste Wereldoorlog zet een tijdelijk rem op zijn activiteit.
Ouder geworden ontbreekt het hem aan voeling met zijn zonen die volgens hem zwakke karakters zijn. Hij kent niet eens de namen van zijn (vele) kleinkinderen. De familiale opvolging in de zaak -door hem logisch en uiterst zakelijk uitgekiend - loopt niet naar wens. Ook met deze opvolging wil hij immers de puntjes op de i zetten. Het laat de familie helemaal ontploffen. De inspanningen van zijn vrouw om verzoening te brengen mislukken. Helemaal op het einde van het boek - als hij zelf met een been in het graf staat -blijkt evenwel dat hij dan toch niet zo emotieloos was. 'Rozeke ...' Maar gedane zaken maken geen keer.
Het werk is rijk aan details en verwijzingen naar geschiedkundige gebeurtenissen. Dat is knap. Soms gaat de auteur met zijn beschrijvingen iets te uitbundig te werk. Hij wil de dingen nu eenmaal zo duidelijk mogelijk in beeld brengen . Het boek is vlot geschreven, met humor die soms met het sarcasme flirt. De auteur weet de gevoelige snaar van de lezer te raken. We hebben echt van dit boek genoten.