De kleren maken de man (?)

Wat de denken van het idee om beschouwingen over genderidentiteit te situeren in het preutse Engeland van de negentiende eeuw? Auteur Stace doet dat in "versleuteld verleden", en maakt het zich daarmee niet gemakkelijk.
Het verhaal dat hij errond weeft over klassenverschil, afstamming, geheime geschriften en een bijhorende erfenis wist ons niet te boeien. Maar die plot, die bij wijlen ongeloofwaardig overkomt, zal waarschijnlijk bedoeld zijn om de genderproblematiek in te kleden. Daarbij botst de auteur op grenzen. Binnen het gekozen tijdskader kan hij niet veel verder gaan dan het hoofdpersonage, gezien zijn opvoeding, de voorkeur te geven om in vrouwenkleren door het leven te gaan, en met snor of baard de goegemeente te schokken. De mensen die hem goed kennen, storen zich daar niet aan. Anderzijds moet een letterlijk vruchtbare relatie het bewijs leveren dat hij niet iemand is die zich schuldig maakt aan "grove morele verdorvenheid die onder de christenen onnoembaar hoort te zijn". (blz 505)
Een goed auteur kan spannende momenten scheppen en weet maat te houden in het geklets. Deze auteur maakt een omweg rond wat boeiend kan zijn, geeft er geen directe beschrijving van, en laat de overvloedige personages eindeloos emmeren.