Een vuistregel was dat drie plus één een seriemoordenaar is.

Een duistere kaft maar een goede titel die past bij het verhaal.
Het liedje, breek de stilte, is echter beter dan het boek.
plot:4
leesplezier:3
originaliteit: 2
pschologie:1
spanning:2
Volgens de kaft: een van de grootmeesteressen van het genre.
Dat is juit maar zeker niet met dit boek/verhaal.
Het negende deel in de Tony Hill-thrillerreeks en misschien de ene teveel.
Twee verhaallijnen:
1/ Carol Jordan, rechercheur, die een drankprobleem heeft.
Dit probleem krijgt zeer veel aandacht.
Ja, teveel aandacht zodat het verhaal zeer traag opgang komt.
Verder komt er een nieuw team onder haar wat natuurlijk vragen oproept nadat ze is moeten voorkomen bij de politierechter.
2/ de zelfmoorden of moorden op verschillende dames.
Het is wel Tony die via een bepaalde handeling van de dader en hulp van een collega dat ze de dader op het spoor zijn.
Tony stelt in zijn profile verschillende vragen:
- Wat zijn zijn doelen?
- Wat bereikt hij daarmee?
- Waar liggen de wortels van zijn vijandigheid?
Met deze en andere vragen tracht hij de dader te vinden.
Hij komt echter op iets totaal anders uit dat hem een nieuwe richting geeft.
De rede waarom de dader overgaat tot zijn daden ligt volledig in het verleden.
Een thema dat dikwijls gebruikt is.
Spijtg maar Val kan volgens mij beter.