W, een fascinerende maar ongrijpbare vriend verdwijnt plots.

De vriend van Olaf is verdwenen en niemand heeft nog iets van hem gehoord. Hilde, een gezamenlijke vriendin van hen meent hem te hebben gezien op de tram, of was het een dubbelganger ?

Olaf leerde W – wiens voornaam niet wordt genoemd, enkel zijn familienaam : De Greef – kennen op de middelbare school. W was een buitenbeentje, iemand die er uit springt, iemand met zelfvertrouwen en lef. Olaf is bijna het tegenovergestelde, waardoor W hem fascineert. Ze worden vrienden, zielsverwanten, en gaan samen als 15-18 jarigen op zoek naar zichzelf en naar de wereld rondom hen. Later leren ze Hilde kennen, een student kunsten, die een gezamenlijke vriendin wordt.

Olaf schrijft (in de ik-vorm) hoe hij W leerde kennen, wat hij voor hem betekende. Hij schrijft zijn herinneringen zoals je ze bedenkt, soms chaotisch, soms hilarisch, niet chronologisch, in een nuchtere en heldere vertelstijl. De onbekommerdheid van die tijd en de jeugdige overmoed worden met veel liefde en humor beschreven, het was voor beiden een zalige tijd, waarin ze elkaar leerden kennen en vertrouwen, wat zeer duidelijk en bijna tastbaar wordt beschreven.

In het laatste jaar secundair gaat W wat te veel experimenteren met drugs en drank, waardoor Olaf wat afstand wil creëren en hij naar Antwerpen gaat studeren. W studeert elk jaar iets anders, gaat op reis, doolt. In deze tijd blijven ze hechte vrienden, maar beiden leven ook hun eigen leven. De beschrijving van dit deel was voor mij chaotischer, minder herkenbaar. Toeval of een bewuste keuze van de schrijver ? Vooral in dit deel zitten diverse passages die ik niet kon plaatsen, die ik niet begreep, zoals ik ook de stukken van “De Pretsarcofaag” - geschreven door W – niet kon plaatsen. De onbereikbaarheid van de andere als thema ?

Het verhaal speelt zich af in Groningen en Antwerpen en de hoofdpersonen hebben zowat dezelfde leeftijd als de schrijver. Tiemen weeft duidelijk zijn eigen ervaringen door dit fictieve verhaal.

W is een buitenbeentje, maar ook iemand die op jonge leeftijd zijn vader is verloren en niet opgroeide in een warm gezin, zijn moeder had “haar momenten”. Ze weigert W als “vermist” op te geven, omdat hij volgens haar het recht heeft om in alle vrijheid zijn leven in te richten. Terecht of onverantwoordelijk ? Hoe dan ook, deze thema’s worden niet uitgewerkt in het boek, ook al lijken ze me bepalend voor het karakter van W. De relatie tussen de hoofdpersonen is belangrijker dan de karakterbeschrijving van de afzonderlijke individuen.

W is op zoek naar zijn eigenheid, doet dit samen met Olaf, een boezemvriend, doet dit soms wild, negeert regels en conventies maar interesseert zich ook voor filosofie. Zijn leraar filosofie is zijn favoriete leraar. Hier stelt hij dat authenticiteit bijna onmogelijk is. Naar waar is hij dan op zoek ?

W is als 15-18 jarige alles wat Olaf wil zijn, ze worden hechte vrienden maar na enkele jaren ontstaat er een zekere verwijdering. W is als het ware “de ongrijpbare”, als je denkt dat je hem hebt gebeurd er iets. Op de laatste foto die men van W vindt stapt hij in een auto met een onbekende nummerplaat, niet te volgen dus. Is W in de galerie of is het een dubbelganger ? Is vriendschap het centrale thema, het opgroeien van jongeren, de verdwijning of het ongrijpbare van sommige mensen ?

Een boek met fantastische zinnen en een mooi taalgebruik, maar ook met bladzijden die ik niet begreep, wat de leesbaarheid niet ten goede kwam. Het is bij momenten zeer herkenbaar maar niet altijd. Hierdoor bleef het niet aan mijn ribben plakken.

Een modern en origineel verhaal, geschreven door iemand die taalvaardig is, maar voor mij niet de top.