Een verhaal over politieke zeden in Vlaanderen in de jaren 80

Een roman die zich afspeelt in Vlaanderen in de jaren 80, een periode waarin de “oude politieke cultuur” nog levendig bestond.

In die tijd bestond er geen wet die giften aan politieke partijen regelde. In praktijk werden er gelden door bedrijven of belangengroepen overgemaakt, zeker kort voor de verkiezingen. Dit alles verliep in een donkergrijze zone, waar de lijn tussen geoorloofde transacties en omkoping, zwart geld circuits en persoonlijke verrijking, erg onduidelijk waren. Het verhaal in dit boek is gebaseerd op de afwikkeling van de Augusta affaire, waarin vele miljoenen werden betaald om een contract van helikopters voor het leger binnen te halen. Het zou voor velen een politieke dood betekenen.

Het is geschreven in een mengeling van fictie en historische feiten, maar daar deze zo wat 40 jaar geleden hebben plaatsgevonden en langdurig in de pers werden besproken, zijn ze bij veel mensen nog bekend. Je kunt deze zaken dan wel degelijk in een roman verwerken, maar dan moet je ofwel heel dicht tegen de vastgestelde feiten gaan zitten of er net ver van af blijven. De Wit doet dit niet, wat bij mij heel wat wrevel opwekte.

Daar sommige zaken en personen eerst redelijk accuraat werden beschreven, maar er vervolgens een andere draai aan te geven, verloor het verhaal bij mij alle geloofwaardigheid. Het verhaal speelt zich af in de politieke top, waarbij wordt beschreven hoe partijen handelen, hoe regeringen worden gevormd, op zich boeien maar het geeft geen spannend verhaal.

Lezen hoe de politieke kaste zich gedroeg in de late jaren 80 kan interessante lectuur vormen, maar dit boek is geen geschiedkundig verhaal en men wilde ook geen spannend verhaal schrijven. Ik vraag me af wat de schrijver heeft beoogd, het is me niet duidelijk.

Het is een boek dat de politieke zeden van die periode beschrijft, maar beklijven deed dit boek om deze redenen niet.