Nu of Nooit

Er werd gezegd dat het om een vuistdik boek ging waar de hoofdpersoon meer dan 150 pagina’s niets anders deed dan in bed liggen.
Ik gelijk googelen en vond het voor een redelijke prijs (7 euro) bij De Slegte en heb het gelijk besteld. Het was een gebonden editie uit 1966. Het had zelfs een zedelijkheidskwalificatie. Het mocht niet verkocht worden in Nederland. Veel onzedelijks heb ik niet kunnen ontdekken behalve dat de hoofdpersoon de blote stevige armen van zijn huishoudster erg aantrekkelijk vond. Dat de huishoudster het goed kon vinden met de vrouw van Sachar. En er zijn ongeveer 3 kussen uitgedeeld in het hele boek. Seks of een tongzoen is niet voorgekomen.
Oblomov was het eerst roman wat ik sinds lange tijd gelezen heb. Mijn voorkeur ging/gaat uit naar non-fictie, feiten en geen bedenksels opgerakeld uit iemands brein.
Maar ik was verkocht voordat ik 100 pagina’s gelezen had. En heb gelijk een challenge bedacht. De 40 belangrijkste (20 Nederlandse en 20 internationale)boeken lezen. Dat die challenge is ontstaan is niet vreemd. Oblomov heeft namelijk van het niets doen en uitstellen een levenshouding gemaakt. De luiheid en traagheid in het boek deed mij kriebelen. Het prikkelde me om nog meer in beweging te komen en mijn doelen te willen behalen.
Maar het boek heeft mij ook gestreeld door tijdloosheid. Woorden die ergens in de 19de eeuw geschreven zijn konden mij beroeren en maakte mij aan het huilen. Ben meegegaan in de verliefdheid, droomde over het goede knullige leven in Oblomovka en werd boos over het uitstelgedrag. Al met al heeft het boek iets met mij gedaan. Ook al kon Stolz Ilja niet activeren mij heeft het wel in beweging gebracht.
De 575 pagina’s waren soepel te lezen. Het verhaal verveelde niet. Soms waren de gesprekken gedetailleerd en duurden pagina’s lang, andere gebeurtenissen lieten veel aan de fantasie over. Bij elkaar is een mooie dromerige wereld beschreven met waar nodig hardheid en met ‘akelige’ woorden.