Prachtig opgebouwd verhaal

Voor mijn vakantie luisterde ik naar De cijfers van Fontana. Mijn eerste fout waaraan ik moest wennen is dat ik dacht dat het verhaal zich helemaal in het verleden afspeelde.
De tachtigjarige Paulina Fontana, Poppy, neemt haar achternichtjes Emilia en Lucy naar haar geboorteland mee om haar geboorteplaats te bezoeken. Eenmaal daar verteld ze dat ze weet dat ze in Ravello op de trappen van de kathedraal opnieuw de.liefde van haar leven zal ontmoeten en de Fontana vloek zal vernietigen.
Deze vloek is reeds tweehonderd jaar oud en zou ervoor zorgen dat geen enkele tweede dochter haar grote liefde zou vinden. Over generaties heen lijkt de vloek ook uit te komen, met sommige tweede dochters die dit geloven en sommigen het pure onzin vinden. Poppy deelt verhalen met de twee nichtjes, familiegeheimen, verloren liefdes.... Al vlug veranderd deze onbelangrijke reis hun leven en groeien ze als vrouwen en mensen, leren ze zichzelf kennen. Ze raken betoverd door het land en beginnen weer te dromen, putten er ongekende kracht uit.

Dit boek werd me aanbevolen en ik ben hier zo blij om. Gebaseerd op de titel zou ik het waarschijnlijk niet uitgeprobeerd hebben, voor de voorflap zeker wel.
Maar wat heb ik gelachen met de dialogen van Poppy. Genoten van haar prachtige wijsheden die ze deelt, haar krachtige taalgebruik.
De personages zijn heel goed opgebouwd en sterk. De sterkte van Italiaanse families die getoond wordt in het verhaal is realistisch, ook de drama.
Het taalgebruik, de speling tussen heden en het verleden ging soepel in elkaar over en ik ging aan de woorden van wie het verhaal had ingesproken. Alles kwam zo levendig over. Ik heb dit verhaal zeker onderschat!!!