Dienstplicht met humor

Het is eind de jaren tachtig en omdat in Nederland nog steeds de dienstplicht van kracht is worden jongens van achttien jaar oud nog steeds plots verstuurd naar een compleet ander leven, plaats en soms naar het buitenland, om daar militair te worden. Behalve dat de meesten heimwee krijgen, eenzaam zijn...willen vele jongens niet eens militair worden. Het alternatief is echter twee jaar gevangenis.
De verteller van het verhaal is een student pedagogiek die radio telefonist wordt in Duitsland en de stekker wordt genoemd.
Vanwege zijn functie bouwt hij een vertrouwensband op met zijn medesoldaten, net als met zijn officier. Deze kent hij namelijk van voor hun soldaten leven, maar toen was hij een heel ander persoon. Iemand die zelfs overweeg om tegen zijn dienstplicht in te gaan.
Drie jaar later komt hij hem opnieuw tegen, in Amsterdam en nu is zijn vroeger officier, opnieuw een ander persoon die een ander pad heeft gekozen.
Aan het begin van het verhaal was ik niet zo zeker of ik het verhaal wel zou willen uitlezen, het beviel me niet echt. Maar al vlug begreep ik dat het begin eigenlijk het einde van het verhaal was en dat wat daarna/ tussen kwam een levendig verhaal zou worden met humor, maar ook het lijden van vooral de twee soldaten die aan het begin van hun militaire dienst op hetzelfde punt stonden en daarna door beslissingen, acties....een leven proberen op te bouwen, terwijl ze proberen te begrijpen welk leven dat zal zijn. Deze twee soldaten komen in verschillende posities meerdere malen elkaar tegen en delen vriendschap, problemen en plezier. Het verhaal voelde enorm realistisch aan en na een minder begin heb ik er enorm van genoten!