Lezersrecensie
Angst voor het leven
Lichter is het eerste deel in de Norah-serie, maar ik heb het na deel twee Uitzicht gelezen. Uitzicht las ik vorig jaar en was helemaal verkocht van het verhaal en de schrijfstijl. Nu ik Lichter heb gelezen, denk ik dat het misschien nog een betere volgorde zou kunnen zijn om zo de boeken te lezen.
Uitzicht toonde hoe Norah's leven was nadat haar wereld was ingestort. Ze zet de eerste stapjes verder dankzij haar buurman, maar we komen niet te veel details te weten. En dat maakte voor mij het verhaal sterk en de concentratie vooral op het nu, de schrijfstijl en niet het verleden.
In Lichter werd ik opnieuw helemaal meedogenloos meegenomen door de rauwheid van het verhaal, Elje van Turennout haar schrijfstijl. We leren Norah kennen aan het begin. Wanneer ze niet nog een pas verder kan zetten, maar dan iemand ontmoet die haar laat zijn wie ze is en haar ruimte en tijd geeft. Iemand die ook ruimte heeft voor haar in zijn leven. Het geeft haar wat ze nodig heeft om nog een stapje verder te steppen en wat licht begint te zien.
Ik denk niet dat veel schrijvers kunnen en schrijven over de zware gevoelens waar Norah mee rondom, maar gevoelens die ook best realistisch zijn. Bang zijn voor het leven is best moeilijk, maar Norah's manier van hoe ze ermee omgaat is speciaal, uniek verteld.... Ik ben van mening dat dingen die uniek aanvoelen en zo mooi aanvoelen dat ze fragiel aanvoelen door hun schoonheid, je ze beter niet probeert te beschrijven. Gewoon ervan genieten is soms het enige dat gedaan moet worden.
Het volgende boek Ruimte ligt klaar om te beginnen en het is ook wat langer!!!
Uitzicht toonde hoe Norah's leven was nadat haar wereld was ingestort. Ze zet de eerste stapjes verder dankzij haar buurman, maar we komen niet te veel details te weten. En dat maakte voor mij het verhaal sterk en de concentratie vooral op het nu, de schrijfstijl en niet het verleden.
In Lichter werd ik opnieuw helemaal meedogenloos meegenomen door de rauwheid van het verhaal, Elje van Turennout haar schrijfstijl. We leren Norah kennen aan het begin. Wanneer ze niet nog een pas verder kan zetten, maar dan iemand ontmoet die haar laat zijn wie ze is en haar ruimte en tijd geeft. Iemand die ook ruimte heeft voor haar in zijn leven. Het geeft haar wat ze nodig heeft om nog een stapje verder te steppen en wat licht begint te zien.
Ik denk niet dat veel schrijvers kunnen en schrijven over de zware gevoelens waar Norah mee rondom, maar gevoelens die ook best realistisch zijn. Bang zijn voor het leven is best moeilijk, maar Norah's manier van hoe ze ermee omgaat is speciaal, uniek verteld.... Ik ben van mening dat dingen die uniek aanvoelen en zo mooi aanvoelen dat ze fragiel aanvoelen door hun schoonheid, je ze beter niet probeert te beschrijven. Gewoon ervan genieten is soms het enige dat gedaan moet worden.
Het volgende boek Ruimte ligt klaar om te beginnen en het is ook wat langer!!!
1
Reageer op deze recensie