Een zomerse feelgood, overgoten met een cultureel Catalaans sausje.

Dit derde deel van de bubbels reeks kreeg ik van Ruud van Gessel aangeboden om te lezen. Zijn vorige boeken; de prosecco dagboeken en de champagne dagboeken heb ik ook van hem mogen lezen. Stuk voor stuk mooie liefdesverhalen in het zonnige zuiden.

Zo ook dit verhaal. Het begint in de jaren ‘80 van de vorige eeuw in Lloret de Mar.
Anna Beeren is opgegroeid in een geloofsgemeenschap waarin ze zeer beperkt wordt om haar vleugels uit te kunnen slaan. Toch mag ze als beloning voor een goede afronding van het studiejaar, met een groepje vriendinnen naar Lloret de Mar. Daar ontmoet ze in een discotheek de knappe Jordi de la Peña en de vonken slaan gelijk over.

Jordi laat haar de diverse bijzondere plekken zien in de omgeving. In een sfeervolle omschrijving van de bezienswaardigheden geniet je als lezer mee. Ook wordt Anna voorgesteld aan de ouders van Jordi. Zij bezitten een wijngaard en ontvangen Anna met open armen. Iets wat Anna helemaal niet gewoon is.

Eenmaal thuis is hun contact ineens verbroken.
Ieder gaat met een gebroken hart verder met hun leven.
Zou het dan toch alleen een vakantieliefde zijn geweest?

Je kunt wel merken dat Ruud regisseur is. Dit verhaal zou op deze manier gelijk verfilmd kunnen worden. Ik zag het in ieder geval filmisch aan me voorbij trekken.

De fijne schrijfstijl maakte dat ik het boek in één dag uitlas.
Het is geschreven vanuit het perspectief van een derde persoon.
Dagboek fragmenten worden afgewisseld met poëzie en poëtische zinnen:

Het azuur van de Middellandse Zee contrasteerde met het staalblauw
van de hemel. Net als elke ochtend eindigde de grootsheid van de natuur
in remise, die beide partijen de kracht gaf om de volgende ochtend hetzelfde te
presteren.

Een mooi afgerond verhaal dat twee contrasten van een gezin liet zien.
Een liefdevolle familie waarin alle ruimte is om je als kind te ontplooien.
Daartegenover een gezin wat met de beperkingen die door hun geloof zijn opgelegd, geen enkele kans biedt voor zelfontwikkeling.
Dit is duidelijk en op een respectvolle manier verwoord.

De cava dagboeken is een zomerse feelgood, overgoten met een cultureel Catalaans sausje.
Ik ben nooit in Spanje geweest maar kan nu wel een voorstelling maken van hoe het eruitziet.

Ruud bedankt dat ik ook dit mooie boek van jou heb mogen lezen.