Lezersrecensie
Opgroeien tussen twee culturen
Elke zomer vertrekt Leyla met haar ouders naar haar grootouders en familie in Syrië. Ze voelt zich daar redelijk thuis maar moet toch elke zomer weer wennen aan de andere gebruiken en gewoonten. In Duitsland is ze heel vaak alleen thuis maar in Syrië is ze nooit alleen. Ze slaapt bijvoorbeeld gezamenlijk met haar grootmoeder en nichten in één bed op het dakterras. Thuis ligt ze alleen in bed. Daar mist ze de aanwezigheid van familieleden. Op latere leeftijd krijgt ze moeite met het alleen zijn en dit vormt een obstakel in relaties.
Wanneer de burgeroorlog losbarst in Syrië kunnen ze niet meer naar haar grootouders, iets wat Leyla heel erg mist. Haar vader zit hele dagen gekluisterd aan de beeldbuis om van het oorlogsgeweld maar niets te missen terwijl Layla wordt overmand door machteloosheid. Ze zit tussen twee culturen in en kan er met haar vrienden niet over praten. Zij begrijpen de gevoelens van Leyla niet en gaan verder met hun dagelijkse leven.
Quote: Wachten was eenzaam als je de enige was die wachtte.
Haar moeder doet er alles aan zodat grootmoeder en de andere familieleden vanuit Syrië in Duitsland herenigd kunnen worden. Uiteindelijk lukt dit maar het is een te grote cultuurschok voor grootmoeder. Ze kan niet aarden en overlijdt.
Dit vormt de ommekeer voor Leyla om een belangrijke beslissing te nemen.
Het boek is opgebouwd in twee delen.
Het eerste deel is verhalend geschreven. De vader van Leyla vertelt over zijn leven in Syrië voordat hij naar Duitsland vluchtte. Ook beleven we als lezer de zomers in Syrië vanuit Leyla’s perspectief. Het is nogal opsommend beschreven, wat ervoor zorgde dat ik in eerste instantie niet lekker in het verhaal kwam. Er ontbrak een volgorde in haar herinneringen.
In deel twee maken we nader kennis met Leyla. Ze studeert inmiddels maar kan ook daarin haar draai niet vinden. Wanneer ze een relatie krijgt komt haar worsteling tussen twee culturen goed naar voren.
Het is vlot geschreven en interessant. Het geeft goed de emoties van Leyla weer.
Een mooie debuutroman die helder het opgroeien tussen twee culturen verwoordt heeft.
Wanneer de burgeroorlog losbarst in Syrië kunnen ze niet meer naar haar grootouders, iets wat Leyla heel erg mist. Haar vader zit hele dagen gekluisterd aan de beeldbuis om van het oorlogsgeweld maar niets te missen terwijl Layla wordt overmand door machteloosheid. Ze zit tussen twee culturen in en kan er met haar vrienden niet over praten. Zij begrijpen de gevoelens van Leyla niet en gaan verder met hun dagelijkse leven.
Quote: Wachten was eenzaam als je de enige was die wachtte.
Haar moeder doet er alles aan zodat grootmoeder en de andere familieleden vanuit Syrië in Duitsland herenigd kunnen worden. Uiteindelijk lukt dit maar het is een te grote cultuurschok voor grootmoeder. Ze kan niet aarden en overlijdt.
Dit vormt de ommekeer voor Leyla om een belangrijke beslissing te nemen.
Het boek is opgebouwd in twee delen.
Het eerste deel is verhalend geschreven. De vader van Leyla vertelt over zijn leven in Syrië voordat hij naar Duitsland vluchtte. Ook beleven we als lezer de zomers in Syrië vanuit Leyla’s perspectief. Het is nogal opsommend beschreven, wat ervoor zorgde dat ik in eerste instantie niet lekker in het verhaal kwam. Er ontbrak een volgorde in haar herinneringen.
In deel twee maken we nader kennis met Leyla. Ze studeert inmiddels maar kan ook daarin haar draai niet vinden. Wanneer ze een relatie krijgt komt haar worsteling tussen twee culturen goed naar voren.
Het is vlot geschreven en interessant. Het geeft goed de emoties van Leyla weer.
Een mooie debuutroman die helder het opgroeien tussen twee culturen verwoordt heeft.
1
Reageer op deze recensie