Lezersrecensie
Zichtbaar onder de indruk
“Zonder verplichting tot verantwoording wordt het onbetamelijke slechts begrensd door de verbeelding van de machthebber.”
We bevinden ons in Communistisch Rusland, of wat dacht u?
Dani slijt zijn kindertijd in zijn onooglijke geboortedorp vlakbij een plek die we jaren laten voor altijd zullen leren kennen. Maar nu nog niet. Nu moeten de eindeloze dagen nog ingevuld. Of beter: doorgekomen.
Ter vertier wordt gevochten met vrienden, dieren worden gemarteld en op inventieve manier vermoord. Drinken mag nog niet, boeken zijn er niet. En mochten ze er wél zijn, "was minachting het enige dat in ons opkwam”.
De grauwheid wordt door Frank Nellen zo omni-kleurrijk beschreven, dat je er best langer in wilt vertoeven. Maar dan verschijnt Pavel ten tonele. En Pavel is… nuja, anders.
Zal altijd anders blijven.
En het leven van anderen voor altijd veranderen.
Hij maakt het onzichtbare namelijk zichtbaar: het geïnstitutionaliseerde onrecht, de alomtegenwoordige propaganda, het leven in de lampenfabriek (wàt een hoofdstuk!), het stof dat zich na de ramp in de longen van de omwonenden nestelt, maar vooral ook: de vele verhalen van degene die niet gezien worden.
Natuurlijk is Pavel gedoemd het onderspit te delven, maar voor het zover is, strijdt hij zijn ongelijke strijd. Met Deukhoofd aan zijn zij en Dani als al dan niet aanwezige getuige.
230 pagina’s lang lees je niet over, maar ben je in Sovjetland.
Onwaarschijnlijk dat deze roman door een Nederlander werd geschreven.
Daar is een onbegrensde verbeelding voor nodig.
Zestien maal acht zal voor altijd vierendertig zijn.
We bevinden ons in Communistisch Rusland, of wat dacht u?
Dani slijt zijn kindertijd in zijn onooglijke geboortedorp vlakbij een plek die we jaren laten voor altijd zullen leren kennen. Maar nu nog niet. Nu moeten de eindeloze dagen nog ingevuld. Of beter: doorgekomen.
Ter vertier wordt gevochten met vrienden, dieren worden gemarteld en op inventieve manier vermoord. Drinken mag nog niet, boeken zijn er niet. En mochten ze er wél zijn, "was minachting het enige dat in ons opkwam”.
De grauwheid wordt door Frank Nellen zo omni-kleurrijk beschreven, dat je er best langer in wilt vertoeven. Maar dan verschijnt Pavel ten tonele. En Pavel is… nuja, anders.
Zal altijd anders blijven.
En het leven van anderen voor altijd veranderen.
Hij maakt het onzichtbare namelijk zichtbaar: het geïnstitutionaliseerde onrecht, de alomtegenwoordige propaganda, het leven in de lampenfabriek (wàt een hoofdstuk!), het stof dat zich na de ramp in de longen van de omwonenden nestelt, maar vooral ook: de vele verhalen van degene die niet gezien worden.
Natuurlijk is Pavel gedoemd het onderspit te delven, maar voor het zover is, strijdt hij zijn ongelijke strijd. Met Deukhoofd aan zijn zij en Dani als al dan niet aanwezige getuige.
230 pagina’s lang lees je niet over, maar ben je in Sovjetland.
Onwaarschijnlijk dat deze roman door een Nederlander werd geschreven.
Daar is een onbegrensde verbeelding voor nodig.
Zestien maal acht zal voor altijd vierendertig zijn.
1
4
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ief Stuyvaert
Gesponsord
Verwacht het onverwachte van Getuige nr.8, de nieuwe rechtbankthriller van Steve Cavanagh met een twist. Wat als de enige getuige nog gestoorder is dan de moordenaar?
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
In de Spaanse stad vol tegenstellingen slaan twee jeugdvriendinnen de handen ineen om de moord op een stadgenote op te lossen.
