Lezersrecensie
Stel niet uit tot morgen!
Mocht de Nobelprijs Stelselmatig Uitstellen bestaan, Lars zou niet tijdig op de uitreiking geraken.
Wegens te laat vertrokken.
49 jaar intussen schuift hij alles voor zich uit, zodanig dat zelfs zijn vrouw en kinderen niet meer geloven dat ‘Het Levenswerk’ er ooit nog komt.
Of het zou vandaag moeten gebeuren, op oudejaarsavond.
De pogingen die Lars onderneemt om dit keer, voor één keer, zonder ommekeer zijn to-do-lijstje, liefst zonder kleerscheuren, af te werken, resulteren in deze geweldig originele monologue intérieur, waarbij je vaak niet weet waar de grens ligt tussen hilarische slapstick en intense tristesse.
Via grote mislukkingen en kleine overwinningen - waarbij je meermaals je hart vasthoudt - lijkt het dit keer, deze éne keer dan toch te gaan lukken.
Zelfs zonder dat daar een tachyonstralenzoeker aan te pas moet komen.
Blij met de tip van Juli Zeh.
Want als zij je een boek aanraadt, lees je dat.
Onmiddellijk.
Zonder uitstel.
Want daar komt afstel van.
Wegens te laat vertrokken.
49 jaar intussen schuift hij alles voor zich uit, zodanig dat zelfs zijn vrouw en kinderen niet meer geloven dat ‘Het Levenswerk’ er ooit nog komt.
Of het zou vandaag moeten gebeuren, op oudejaarsavond.
De pogingen die Lars onderneemt om dit keer, voor één keer, zonder ommekeer zijn to-do-lijstje, liefst zonder kleerscheuren, af te werken, resulteren in deze geweldig originele monologue intérieur, waarbij je vaak niet weet waar de grens ligt tussen hilarische slapstick en intense tristesse.
Via grote mislukkingen en kleine overwinningen - waarbij je meermaals je hart vasthoudt - lijkt het dit keer, deze éne keer dan toch te gaan lukken.
Zelfs zonder dat daar een tachyonstralenzoeker aan te pas moet komen.
Blij met de tip van Juli Zeh.
Want als zij je een boek aanraadt, lees je dat.
Onmiddellijk.
Zonder uitstel.
Want daar komt afstel van.
1
3
Reageer op deze recensie