Lezersrecensie
Moe(deloos)
Oroppa is het soort 'ambitieuze' roman waar je je doorheen worstelt in de hoop op het einde (een beetje) beloond te worden.
Helaas.
Waar het verhaal aanvankelijk af en toe nog (een béétje) helder is, wordt de woordensoep alsmaar dikker, korstiger, tot de zinnen geen soep, maar pap zijn geworden.
Of snert.
“Ik zat rustig te lezen, op mijn stoel, naast die vervloekte ventilator die al mijn gedachten doet wegwaaien, en bij een zekere pagina bekroop me een onheilspellend gevoel dus las ik de pagina nog een keer en nog een keer, zette de ventilator uit, de slaap week en de adrenaline gierde door mijn lijf, ik wist dat ik ergens op was gestuit maar iedere keer dat ik de pagina las was het alsof de woorden als kinderen gierend onder mijn waardeloze concentratie wegstoven, daarom moest ik de pagina zes of zeven keer lezen eer ik ontdekte dat ik was gestuit op een van de zinnen die ik ergens had achtergelaten in een van mijn verspreide gedichten.”
Dàt gevoel.
En dat dus de héle tijd.
Tot je er (heel erg) moe van wordt.
En moedeloos.
Helaas.
Waar het verhaal aanvankelijk af en toe nog (een béétje) helder is, wordt de woordensoep alsmaar dikker, korstiger, tot de zinnen geen soep, maar pap zijn geworden.
Of snert.
“Ik zat rustig te lezen, op mijn stoel, naast die vervloekte ventilator die al mijn gedachten doet wegwaaien, en bij een zekere pagina bekroop me een onheilspellend gevoel dus las ik de pagina nog een keer en nog een keer, zette de ventilator uit, de slaap week en de adrenaline gierde door mijn lijf, ik wist dat ik ergens op was gestuit maar iedere keer dat ik de pagina las was het alsof de woorden als kinderen gierend onder mijn waardeloze concentratie wegstoven, daarom moest ik de pagina zes of zeven keer lezen eer ik ontdekte dat ik was gestuit op een van de zinnen die ik ergens had achtergelaten in een van mijn verspreide gedichten.”
Dàt gevoel.
En dat dus de héle tijd.
Tot je er (heel erg) moe van wordt.
En moedeloos.
9
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ief Stuyvaert
Gesponsord
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
