Lezersrecensie
Toppezot
Nicole en Danny. Antwerp. Stamnummer 1.
Van het Mirakel van Vitosha naar de Citadel van Dinant is in hun door Kris Van Steenberge minutieus geschapen universum maar een kleine stap.
Een die vele levens zal tekenen.
Niet in het minst dat van Raphaël, die ons in enigszins pompeus, zelfingenomen proza toeschrijft vanuit zijn cel.
Hoe hij daar komt, ontdek je pas in de beklemmende slotscène.
Waarom hij daar zit, is al eerder duidelijk: “Toppezot is hij”, volgens zijn vader.
En dus op zoek naar verlossing.
Bevrijding.
From her to eternity.
Soms zijn twee éclairs voldoende, soms is er een bloedbad voor nodig.
La mort s'est trompée une fois de plus.
Voor Nederlandse lezers een uitstekend Vlaams bad!
Van het Mirakel van Vitosha naar de Citadel van Dinant is in hun door Kris Van Steenberge minutieus geschapen universum maar een kleine stap.
Een die vele levens zal tekenen.
Niet in het minst dat van Raphaël, die ons in enigszins pompeus, zelfingenomen proza toeschrijft vanuit zijn cel.
Hoe hij daar komt, ontdek je pas in de beklemmende slotscène.
Waarom hij daar zit, is al eerder duidelijk: “Toppezot is hij”, volgens zijn vader.
En dus op zoek naar verlossing.
Bevrijding.
From her to eternity.
Soms zijn twee éclairs voldoende, soms is er een bloedbad voor nodig.
La mort s'est trompée une fois de plus.
Voor Nederlandse lezers een uitstekend Vlaams bad!
1
1
Reageer op deze recensie