Lezersrecensie
Sierens' Oorlog
Oorlog is een mannenzaak.
Toch schrijven ook vrouwen erover.
Zes schamele briefjes van een 22-jarige, dat is wat Inge Sierens in de nalatenschap van haar schoonmoeder vond.
Aandoenlijke kattebelletjes van Carlo, Suzannes broer, met een stompje potlood neergeschreven in de gevangenis, op clandestiene wijze naar buiten gesmokkeld.
Opgeborgen en verzwegen.
Tot ze dus opdoken, zich in Sierens’ brein nestelden, daar kiem schoten en openbloeiden.
Uitgroeiden tot een waargebeurd verzinsel.
Daar komt research én verbeelding aan te pas, want de feiten zijn er, maar de getuigen zijn verdwenen.
‘Suzannes Oorlog’ is dus historische fictie, Géntse historische fictie bovendien, zoals ‘De Opgang’ van Stefan Hertmans dat ook was.
Maar waar Hertmans al te vaak aan de feiten bleef haperen, voegt Sierens iets toe dat in veel geschriften over De Oorlog ontbreekt: empathie en medeleven.
Vrouwelijkheid.
En dat blijft zoveel harder aan de ribben kleven.
Toch schrijven ook vrouwen erover.
Zes schamele briefjes van een 22-jarige, dat is wat Inge Sierens in de nalatenschap van haar schoonmoeder vond.
Aandoenlijke kattebelletjes van Carlo, Suzannes broer, met een stompje potlood neergeschreven in de gevangenis, op clandestiene wijze naar buiten gesmokkeld.
Opgeborgen en verzwegen.
Tot ze dus opdoken, zich in Sierens’ brein nestelden, daar kiem schoten en openbloeiden.
Uitgroeiden tot een waargebeurd verzinsel.
Daar komt research én verbeelding aan te pas, want de feiten zijn er, maar de getuigen zijn verdwenen.
‘Suzannes Oorlog’ is dus historische fictie, Géntse historische fictie bovendien, zoals ‘De Opgang’ van Stefan Hertmans dat ook was.
Maar waar Hertmans al te vaak aan de feiten bleef haperen, voegt Sierens iets toe dat in veel geschriften over De Oorlog ontbreekt: empathie en medeleven.
Vrouwelijkheid.
En dat blijft zoveel harder aan de ribben kleven.
1
Reageer op deze recensie