In de ban van Laura H.

Het begon in het weekend voor kerst, toen mijn vriendin en ik logeerden in De Duinberk in Schoorl, een zeer eenvoudig maar gezellig hotelletje met een huiskamer en een fijne grote boekenkast. Ik had m’n eigen boek mee, maar mijn vriendin niet; zij pakte ‘Laura H.’ uit de kast en kon direct niet meer ophouden met lezen. Eenmaal thuis werd het boek uit de biep gehaald en verder verslonden. Ik ben toen gevolgd en ben meteen gegrepen. Het uitvoerige journalistieke werk van Thomas Rueb, reconstrueert het leven van Laura Hansen, ‘het kalifaatmeisje uit Zoetermeer’ - van haar wieg tot haar terugkomst in Nederland. Het is een kwetsbaar portret van een kwetsbaar meisje / jonge vrouw, die door een paar heftige levensgebeurtenissen op jonge leeftijd meerdere keren op verschillende manieren ontspoort en uiteindelijk in het kalifaat in Syrië en Irak belandt. De tragiek van de levens van (voornamelijk) Laura, vader Eugène, maar ook echtgenoot Ibrahim druipt van de pagina’s. Zonder direct een oordeel te vellen. Droevig, leerzaam en vermakelijk tegelijk. Fijn om te horen dat het leven van Laura inmiddels en vooralsnog positieve wending heeft ondergaan, want als een ding duidelijk wordt uit het boek, is dat Laura meer in huis heeft en een echte kans verdient.