Een verhaal dat mij niet gegrepen heeft.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog gebeuren er af en toe dingen die misschien niet zo heel handig zijn. Dat overkomt Izzy en Bill. Wanneer krijgsgevangene Bill op de boerderij van Izzy's moeder komt werken, raken de twee bevriend en bloeit de liefde langzaamaan op. Izzy besluit om met Bill te trouwen en met hem te vluchten. Dat plan verloopt alleen anders dan gedacht. Izzy zal een belangrijke beslissing moeten nemen om haar leven te redden.

Het boek belicht een ander punt van de Tweede Wereldoorlog, namelijk het leven als krijgsgevangene. Het verhaal van deze oorlogsgevangene wordt niet heel vaak beschreven en Brookes kiest daarmee een origineel uitgangspunt. Ook blijkt uit het verhaal het onderzoek dat de auteur heeft gedaan naar deze personen in de oorlog. Dit punt wordt omringd door de zoete romantische verhaallijn van Bill en Izzy.

Het boek bestaat uit verschillende delen; het leven op de boerderij, de vlucht, het leven in het kamp en de mars. Het verhaal wordt vanuit het oogpunt van Izzy en Bill geschreven. De hoofdstukken wisselen elkaar af in dat perspectief.

Waar het verhaal, de achterflap mij aansprak, vond ik de cover al tegenvallen. Bij het zien van dit boek, dacht ik aan een romantische familieroman en dat is normaal gesproken niet mijn smaak. Ik had daarnaast enorm veel moeite om in het boek te komen en om in het verhaal te blijven. Ik vond het niet prettig lezen, de zinnen te omslachtig, de verhaallijn te ver gezocht en te langdradig. Wel heb ik enorm veel bewondering voor het onderzoek dat deze auteur naar haar verhaal heeft gedaan, dat lees ik ook zeer zeker terug. De manier waarop het is neergepend, dat heeft mij totaal niet gepakt en het lezen van dit boek was voor mij persoonlijk een worsteling.