Verfrissende helden in een spannend spionverhaal
‘The Vic Falls Missions’ is een nieuwe serie die onder het pseudoniem Kate Kriske is geschreven. Achter deze naam gaan taalkundige Kathleen Stas en grafisch ontwerper Kris Geluykens schuil. Het offer van de Baobab is het eerste deel uit deze reeks.
Marcus Holme is een leerling van een militaire student die de kans van zijn leven krijgt. Dankzij zijn freeruntalent mag Marcus deel uitmaken van het geheime spionteam Special Abilities Team, oftewel het SPAT. Het lidmaatschap wordt echter door zijn neus geboord, als Marcus stiekem de militaire school verlaat. Als straf moet Marcus de rest van het jaar naar een andere school, het Parability Centre (PAC). Marcus ziet het echt niet zitten om op school te zitten met allerlei 'kreupelen'. Maar, wat Marcus echter niet weet is dat het SPAT dichterbij is dan dat hij denkt.
Het offer van de Baobab is een spannend en origineel boek. Marcus maakt originele avonturen mee, die overigens goed en met spanning verteld worden en het is verfrissend dat een van de helden uit het boek een beperking heeft. Victoria, een spionne van het SPAT, heeft namelijk geen onderbenen meer en haalt haar superheldacties uit op blades. Dit boek zet hiermee een heel sterk standpunt neer: met een beperking kun je een prima held zijn! Dit idee past helemaal binnen het idee van de paralympische spelen, een gegeven waar overigens in het boek ook naar wordt verweven.
Naast dat het verhaal qua moraal goed past binnen deze tijd, zijn ook de technische snufjes op het PAC helemaal van nu. Videobellen, hand- en stemherkenning, alles komt wel een keer aan bod. Door de techniek te verwerven in het verhaal weet Kate Kriske zeker de jonge doelgroep aan te spreken.
Ondanks dat het verhaal spannend is, bevat het boek een aantal elementen die ervoor zorgen dat het boek niet altijd even fijn leest. Zo begint elk hoofdstuk met een locatie en een datum. Echter, tijdens het hoofdstuk maakt het schrijversduo gebruik van tijdsprongen, van zowel terug als vooruit in de tijd, en wordt er ook gewisseld van locatie. Het leuke detail, wat zijn oorsprong vond in de militaire wereld, wordt hierdoor tenietgedaan. Op deze manier verliest het namelijk de toegevoegde waarde.
Een ander minpuntje is de onzorgvuldigheid in gebeurtenis en ruimte. Het komt helaas meerdere malen voor dat het verhaal daarin inconsistenties vertoont. In een van de voorbeelden zit Victoria met een collega-spion in een woonkamer te praten, een aantal alinea’s later laat ze een auto stoppen. Er is alleen niet vermeld dat ze in die auto zijn gaan zitten.
Het boek zet er zeker toe aan om ook het vervolg De keizersillusie te gaan lezen. De vraag die op voorhand al opkomt is of Victoria Falls, een van de spionnen van het SPAT en waarnaar deze serie vernoemd is, dan een prominentere rol zal spelen? In dit eerste deel was de hoofdrol toch echt weggelegd voor Marcus.
Reageer op deze recensie