Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Geloofwaardig en ontroerend beeld

Ilja 07 januari 2016

In Ik moet je iets heel jammers vertellen vertelt Arno Bohlmeijer zijn eigen verhaal. Bohlmeijer kreeg in 1992 een auto-ongeluk met zijn vrouw en twee dochters. Zijn vrouw overleed later in het ziekenhuis. Over deze gebeurtenis heeft hij dit boek geschreven. Dit doet hij vanuit het perspectief van zijn 9-jarige dochter Rozemarijn.  

Rozemarijn zit samen met haar ouders en 6-jarige zusje Phebe in de auto onderweg naar huis. Ze zijn op een verjaardag geweest wanneer haar vader de macht over het stuur verliest en tegen een boom aanrijdt. Alle vier de inzittenden worden zwaargewond naar het ziekenhuis gebracht. Rozemarijn is als enige bij kennis. In het ziekenhuis komt ze erachter dat haar moeder zwaargewond in coma ligt waar ze nooit meer uit zal komen. De vader en zusje van Rozemarijn komen wel bij en samen met hen moet ze het ongeluk, maar ook het verlies van haar moeder een plekje geven.  

Ik moet je iets heel jammers vertellen is een aandoenlijk boek. Het boek wordt vanuit het perspectief van een 9-jarige verteld en in dagboekvorm geschreven. Het kindperspectief zorgt soms voor onduidelijkheid en een gebrek aan samenhang. Daarnaast wordt veel nadruk gelegd op namen. Iedereen die een rol heeft gehad in het verhaal, in het ziekenhuis of als familie, wordt met naam genoemd. Dit werkt soms verwarrend. Toch wekken de soms onsamenhangende verhaallijn en de nadruk op personen een geloofwaardig beeld. De lezer krijgt het gevoel dat het verhaal door een 9-jarig meisje wordt verteld dat een traumatische ervaring meemaakt en daardoor soms de focus verliest.  

Het verhaal speelt zich af in het ziekenhuis. Deze setting brengt vreemde woorden met zich mee, maar die worden door Rozemarijn allemaal uitgelegd. Door deze uitleg kan de lezer het verhaal begrijpen, ook al beschikt de lezer niet over medische kennis. De thema’s die in het boek naar voren komen zijn dood, schuld, verdriet en woede. Deze thema’s kunnen voor sommige lezers vrij heftig zijn, maar dit moet geen belemmering zijn om het boek niet te lezen. De thema’s worden namelijk op een mooie manier verweven in het verhaal.  

Het boek is in 1994 voor het eerst uitgegeven en is 2015 herdrukt. Opvallend is de paratekst voor het verhaal waarin Bohlmeijer onder andere uitlegt dat er in 1992 weinig mobiele telefoons waren. Dit stukje tekst wekt de indruk dat er geen aanpassingen aan het verhaal zijn gedaan om het meer te laten passen in deze tijd. Hierdoor blijft het verhaal echt en komt het nog meer binnen.  

Ik moet je iets heel jammers vertellen is een ontroerend verhaal dat op een geloofwaardige manier wordt verteld. Door de heftige thema’s maakt het indruk en zet het aan tot denken en een goed gesprek.    

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Ilja

Gesponsord

Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?

Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.

Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.

Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.

Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.

Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!

Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!

Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.

Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft

In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.

De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.

Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.

Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.

Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.

De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!

De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?

Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.

Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.

Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu

Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?

Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.

Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur