Een fantasierijk sprookje komt helemaal tot leven

Uitgeverij Gottmer komt met een nieuwe trilogie: ‘Podkin Eenoor’, geschreven door Kieran Larwood. Dit magische kinderboek heeft in Engeland al verschillende prijzen gewonnen, waaronder 'Best Story Blue Peter Book Award 2017'.  

In het gelijknamige eerste deel is het een koude en sneeuwachtige Bramenavond als een bard, een verhalenverteller, laat bij een burcht aankomt. De bard wordt enthousiast onthaald door het stamhoofd van de burcht en alle konijnenkindjes zitten voor de haard klaar voor een goed verhaal. De bard gaat er eens goed voor zitten en vertelt een verhaal over de legendarische Podkin Eenoor. Er bestaan verschillende, verzonnen verhalen over Podkin, die maar wat graag verteld worden. Deze bard pakt het echter anders aan. Hij kiest voor een waargebeurd verhaal...  

De schrijfstijl in Podkin Eenoor heeft wel wat weg van een sprookje. Lange, maar mooi opgebouwde zinnen, die de lezer ondertussen meer dan eens een moraal voorschotelen. Podkin is een held, maar een held met gebreken en blijft daardoor dicht bij de lezer. De lange zinnen zijn in het begin even wennen, maar ze blijken onmisbaar voor de sfeer van het boek te zijn. Vertaalster Sofia Engelsman, die overigens eerder Alice in Wonderland uitstekend vertaalde, heeft ook bij dit verhaal erg mooi werk verricht. De sprookjesachtige sfeer komt duidelijk naar voren. Al lezend, hoor je de bard het verhaal vertellen.  

Niet alleen de tekst zorgt ervoor dat het boek tot leven komt, de tekeningen van David Wyatt dragen daar optimaal aan bij. Al heeft het konijn op de kaft iets weg van een uitgave van Pieter Konijn, binnenin het boek is de kenmerkende en gedetailleerde stijl van Wyatt zeer zeker terug te vinden.   

Het klinkt misschien een beetje afgezaagd; een legende die in de vorm van een kinderboek wordt gegoten. Dat is het echter niet. Podkin Eenoor is nergens clichématig of alledaags. Podkin maakt wat dat betreft unieke avonturen mee, die niet te voorspellen zijn. Een leuke toevoeging aan het boek is dat de bard zijn verhaal meer dan eens onderbreekt. Dit wordt in het boek weergegeven met een hoofdstukje 'onderbreking'. De bard vraagt dan iets aan zijn luisteraars en gaat dan weer verder met het verhaal. Leuk detail is dat deze onderbrekingen niet opgenomen worden in de hoofdstuknummering. Als lezer krijg je dan nog meer het gevoel dat je echt naar de bard luistert.  

Aangezien het verhaal van Podkin verteld wordt en het ook op deze manier is geschreven, leent dit boek zich er uitstekend voor om te worden voorgelezen. Het verhaal doet in dat geval eigenlijk al het werk al voor je...