Spannend tot het laatste woord

Stranders is het eerste boek van Iris Stobbelaar. Stranders vertelt het verhaal van Job en zijn zusje Kaatje. Job moet eigenlijk altijd op zijn zusje passen, omdat zijn ouders het te druk hebben. Maar Job wil liever voetballen dan zijn kleine zusje steeds in de gaten te moeten houden. Wanneer Job op een zaterdag eigenlijk niet mee kan doen aan een voetbaltoernooi, omdat hij op Kaatje moet passen wenst hij haar toe dat ze verdwijnt. Wanneer Job ’s avonds terugkomt van zijn toernooi merkt hij dat zijn wens is uitgekomen. Kaatje is weg…

Job krijgt echter de kans om Kaatje te gaan zoeken en hij komt daarbij terecht in een andere wereld. Een wereld waarin mensen wonen die verwenst zijn en nooit meer zijn teruggehaald. Er wonen ook mensen die iemand verwenst hebben en hun zoektocht naar de verwenste hebben opgegeven, zogenaamde stranders. Als Job zijn zusje vindt zal hij geen strander worden en kunnen ze samen terug naar huis. Maar dan moet hij er eerst achter komen waar Kaatje is. Tijdens zijn zoektocht merkt Job dat de mensen en het landschap in deze vreemde wereld niet altijd te vertrouwen zijn. Zal hij Kaatje nog wel vinden?

Stranders is met 445 pagina’s een ongewoon jeugdboek. Maar ondanks de dikte van het boek heeft Stobbelaar geen bladzijde, woord of letter te veel gebruikt. Het boek is van het begin tot het einde spannend en nergens voorspelbaar.

Het boek is opgebouwd uit korte hoofstukken. Deze hoofdstukken beginnen allemaal met een schitterende tekening van Maaike Putman. Wat er in het hoofdstuk gaat gebeuren wordt door de illustratie getoond en dat draagt bij aan de beleving van het verhaal. Het boek begint met een landkaart van de wereld waarin Job is terechtgekomen. Dit zorgt ervoor dat de lezer zich een voorstelling kan maken van de reis van Job en zich in kan leven in het hoofdpersonage. Daarnaast is de keuze voor een jongen als hoofdpersonage een slimme keus. Hierdoor zal het boek zowel jongens als meisjes aanspreken.

Vanwege de spanning in het boek wil je steeds maar door blijven lezen, maar ook de schrijfstijl en het makkelijke taalgebruik dragen daaraan bij. Daarnaast laat Iris Stobbelaar de lezer met Job op avontuur gaan. Het verhaal wordt namelijk verteld vanuit zijn standpunt. Door dit standpunt weten Job en de lezer hetzelfde en ga je met Job mee op zoek naar antwoorden. Ook dit vertelperspectief zorgt ervoor dat de lezer helemaal opgaat in het verhaal.

Iris Stobbelaar laat de jonge lezer kennis maken met de onvoorwaardelijke liefde die in een gezin heerst. Job moet dan wel van zijn ouders steeds op zijn zusje passen en krijgt daardoor, ondanks zijn jonge leeftijd, veel verantwoordelijkheden. In het verhaal leren Job en de lezer dat je weleens gek kan worden van jongere broertjes en zusjes en van opgelegde verantwoordelijkheden, maar dat je toch heel veel om ze kan geven. Vanwege deze liefde voor zijn zusje gaat hij de gevaarlijke zoektocht aan. Daarnaast maakt de lezer kennis met het concept spijt. Job krijgt tijdens zijn zoektocht spijt van zijn verwensing. Uit het verhaal leert de lezer dat het niet erg is om spijt te hebben, als je maar probeert om er op een goede manier mee om te gaan.

Stranders is dus een boek waarin de lezer op een fictieve manier en met een spannende leeservaring leert omgaan met concepten die in het dagelijks leven ook zeker zullen voorkomen.