Het boek leest als een trein en houd je geboeid tot aan de laatste bladzijde

Ik heb heel erg genoten van de sprookjesachtige vertelling van dit verhaal over Joe, die op een dag aanspoelt op een strand in Piran; een hechte samenleving van 307 inwoners. Hij wordt al snel in hun gemeenschap opgenomen en je leert beetje bij beetje de reden kennen waarom hij op die bewuste dag zijn bankwezen de rug toe heeft gekeerd en gewoon maar is gaan rijden, om vervolgens bij het dorpje uit te komen en de zee in te lopen. Het verhaal wordt in meerdere verhaallijnen verteld. Het is een boek dat gaat over een voorspelde grieppandemie, het grote contrast tussen de wereldstad Londen en het vissersdorpje Piran, maar ook over een persoonlijke zoektocht van de hoofdpersoon Joe. Loopt alles zoals zijn computerprogramma heeft voorspeld, of zijn er andere factoren die niet door een computer voorspeld kunnen worden? En wat voor rol speelt de walvis in dit verhaal?
Echt een aanrader, het leest als een trein en houd je geboeid tot aan de laatste bladzijde!