Een zwijmelwaardig feelgood verhaal

Mireille Versteeg neemt de lezer in ‘Beter dan fictie’ mee naar Drenthe waar Max in een afgelegen boshuis woont. Max is schrijver van internationale bestsellers en werkt aan zijn nieuwe boek.

Eva werkt voor de televisie, haar carrière is belangrijk voor haar, ze hoopt op een promotie al lijkt haar bazin haar niet op waarde te schatten. Door haar onhandigheid tijdens een televisie opname waarbij Max aanwezig is, breekt Max zijn hand. Hierdoor komt de deadline van zijn boek in gevaar.

Onder druk van zijn literair agent en haar bazin trekt Eva tijdelijk in bij Max om hem te helpen. Hij is niet gewend aan gezelschap, is nors en onvriendelijk. Eva maakt er het beste van, wil die promotie en doet er alles aan om Max tevreden te houden. Hij baalt dat hij afhankelijk is van haar. Max en Eva kijken beiden uit naar de dag dat Eva naar huis gaat maar hoe meer tijd ze met elkaar doorbrengen, hoe groter de aantrekkingskracht tussen hen.

Wat heeft Mireille Versteeg weer een heerlijke roman geschreven, ik heb genoten! Met haar fijne schrijfstijl brengt ze niet alleen de setting en de personages heel mooi tot leven. Ook de emoties komen goed over waardoor je tijdens het lezen in het boshuis bent en meekijkt hoe de personages zich samen door de verplichte weken heen worstelen gevoed door gevoelens van irritatie, verwarring, lust en liefde.
 
Mireille Versteeg heeft de thriller waar Max aan werkt hier en daar verwerkt in het verhaal. Erg leuk gedaan en eigenlijk zou ik die thriller over Jack en Nikita ook wel willen lezen. Die klinkt namelijk veelbelovend…
 
De personages zijn goed uitgewerkt. Max en Eva zijn twee boeiende realistisch vormgegeven personages. In het luisterboek hebben ze mooi bij de personages passende stemmen gekregen waardoor het luisterboek fijn is om naar te luisteren. Doordat het verhaal vanuit Max en Eva is geschreven leer je beide personages, hun verhaal en gevoelens, goed kennen. Ze hebben allebei moeite met vertrouwen. Terwijl de een te goed van vertrouwen is, is de ander door schade en schande wijzer geworden. Het kleine aantal personages om Max en Eva heen is leuk en ze voegen allemaal iets toe aan het verhaal.
 
Naar het einde toe geeft Mireille een enorme draai aan het verhaal waardoor je toch even aan het feelgood concept begint te twijfelen maar het kan alle kanten op en dat maakt het juist zo leuk. Ik vind het einde dan ook goed uitgewerkt en zeer vermakelijk om te lezen. (Met hartjes in mijn ogen)

Een zwijmelwaardig feelgood verhaal over onverwachte liefde, over vertrouwen en staan voor wie je bent en wat je zelf wilt in het leven ook al duurt het soms even voor je zover bent…