Graag naar geluisterd

Ik heb met heel veel plezier naar ‘De krater’ geluisterd. Ik hou van verhalen met lagen waarin je jezelf kunt herkennen of waaraan je zelf invulling kunt geven.

‘De krater’ gaat over een bijzondere roadtrip naar een bijzondere bestemming. Natuurlijk is er echt een krater maar naarmate het verhaal vordert ontdek je de (symbolische) krater waarmee de drie hoofdpersonages moeten dealen. Vanuit dat oogpunt staat de krater voor de impact die de zelfmoord van hun vader had, en nog steeds op hun jonge levens heeft.

De schrijfstijl/ taalgebruik is levendig, vlot, eigentijds en voorzien van droge humor. Johnny, Eden en Benji zijn herkenbare personages met realistische issues. De puberale Johnny, stoer maar met een klein hartje. De verteller van het verhaal Eden is non-binair en identificeert zichzelf het liefst als een jongen. En de depressieve Benji, hij weet alles over de krater.

De interactie tussen de drie is geweldig. Tijdens het lezen reis je met de drie mee, (glim) lachend maar ook stil van de wel en niet uitgesproken gevoelens en gedachten. Je ziet een band groeien tijdens de reis die alleen kan groeien tussen broers/ zussen. Het einde is open en vol hoop.

Een origineel verhaal dat boeit, prikkelt en laat denken. En dat door het goede voorlezen als luisterboek heel mooi tot leven komt…