Ongecompliceerd leesplezier

Rue Dunwitty wil even weg van haar hectische leven en drukke baan in San Francisco om tot rust te komen. Ze bezoekt haar oma die nog steeds in haar geboortedorp woont - ‘Amesthyst’ - een klein plaatsje in Texas. Meteen als ze aankomt ziet ze dat er briefjes in het dorp hangen waarop gevraagd wordt: ‘Wie heeft Dawn gezien?' Een meisje wordt vermist. ’s Nachts ziet Rue vanuit haar slaapkamerraam licht schijnen bij de verlaten boerderij waar haar vader en grootouders vroeger woonden. Al snel gebeuren er merkwaardige dingen….

Amethyst Texas is een vlot geschreven verhaal dat gemakkelijk leest en snel uit is. Het decor van Texas is goed beschreven: de vervallen boerderijen, de ruimte en het leven op het platteland met zijn voor- en nadelen.
De personages die voorbij komen zijn nogal merkwaardig, maar worden niet echt uitgediept. Op een bepaald moment is bijna iedereen die zich in de directe omgeving van Rue bevindt, verdacht. Maar wie is de moordenaar? Dat blijft tot het eind bewaard. Ikzelf had goed gegokt, maar het had ook anders kunnen eindigen. In die zin is het bekwaam gedaan.
Dat de liefde zal opduiken voel je op je klompen aan. Maar wie wordt het?

Het is een boek om even snel in een paar avonden uit te lezen. Wat dat betreft lijkt het een beetje op het werk van Mary Higgins Clark.
Heeft het indruk gemaakt? Niet echt. Na afloop blijft er weinig hangen.
Wel een spannend boek voor enkele uren ongecompliceerd leesplezier.